Aan messiaanse verwachtingen zal het linkse verbond zich met deze aanvoerder niet vertillen

GroenLinks en PvdA gaan als één partij verder; van beide kanten zijn negen van de tien leden akkoord. Dat is goed nieuws. Het versnipperde landschap is gebaat bij een brede democratische partij die streeft naar een balans van sociale, ecologische en economische rechtvaardigheid - in termen van duurzame ontwikkeling: People, Planet en Profit. Die stem is lange tijd verzwakt: door het dominante liberalisme van VVD en D66, het virulente rechts-populisme van LPF, PVV en BBB, en ook door eigen bederf op links.

Onder leiders als Wim Kok, Ad Melkert en Wouter Bos verbleekte de PvdA en maakte ze ruimte voor de groei van GroenLinks. Van de ideologische stromingen die ooit in die partij fuseerden - het communisme (CPN), pacifisme (PSP) en christelijk radicalisme (PPR, EVP) - was eind jaren tachtig weinig over. 

Toch kon GroenLinks, als samenraapsel van die vier ‘splinterpartijen’, daarna op ooghoogte komen met de PvdA die ooit een derde van de Nederlanders vertegenwoordigde.

Dat PvdA en GroenLinks nu in omvang vergelijkbaar zijn, is een gunstige conditie voor fusie. Ook al is die gelijkwaardigheid ontstaan na een dramatische neergang: in 2017 viel de PvdA..