5 uren geleden
1
We waren in Parijs. Tien jaar hadden we de stad niet gezien. Veel is anders, veel hetzelfde. Ons hotel stond vlak bij het theater Bataclan, dat ons zonder de terreurdaad uit 2015 nooit zou zijn opgevallen.
Het Engels rukte verder op, de Notre Dame is inderdaad witter dan voor de brand, maar het impressionisme-museum Quai d’Orsay is nog steeds stampend druk en de stad is nog altijd duur – er ligt nu zelfs olympisch goudstof uit 2024 over alle prijzen.
We bezochten de Marais, ook wel bekend als de Joodse wijk. Anders dan in Amsterdam liepen jongens openlijk met keppeltjes op over straat. Enkelen streken naast ons neer op het terras.
Het ging door mijn hoofd: hier kan dat kennelijk nog. Aan mijn Vrije Universiteit wordt de universiteitskrant al beklad als er een artikel over een Joodse studentenvereniging in staat.
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
English (US) ·