Bemoeiouders proberen alles op te lossen: laat je kind los!

Lifestyle journalist Babette Wieringa bespreekt wat haar bezighoudt en peilt de mening van de lezers. Deze week: bemoeiouders.

In mijn tijd was het niet ongewoon om op je 16^e te Interrailen, en een keer per week vanuit een telefooncel een teken van leven te geven. Toen mijn eigen kind opgroeide, checkte ik weliswaar via de ingestelde locatie voorzieningen op zijn iPhone waar hij uithing, maar stopte daar alweer snel mee omdat ik vind dat pubers zelf moeten kunnen aanrommelen.

Verhaal halen

En dat gaat nu totaal anders, vertellen onze kinderen die leidinggevende posities in de horeca hebben en met regelmaat worden gebeld door ouders die verhaal halen omdat hun kind te vaak wordt ingeroosterd of op zijn donder heeft gekregen omdat hij een potje maakt van zijn bijbaantje. „Soms komen ouders zelf mee naar het sollicitatiegesprek.”

Problemen oplossen

Curlingouders, helikopterouders of sneeuwploegouders, zoals ze worden genoemd, lossen het liefst alle problemen van hun kinderen op. Ze hangen tot grote ergernis van leraren voor elk wissewasje aan de bel, volgen dagelijks de schoolprestaties van hun kind via Magister, bemoeien zich op het sportveld overal mee en hebben dus zelfs het bijbaantje van hun kind ’omarmd’.

Ik denk dat ouders zich veel eerder de vraag moeten stellen wanneer hun taak als bemoeiouder erop zit. Het is natuurlijk goedbedoeld, maar het kan toch nooit de bedoeling zijn om je kind zo op de lip te zitten? Dat het niet bevorderlijk is voor de ontwikkeling van een kind om altijd te moeten voldoen aan de hoge eisen van je ouders, is geen hogere wiskunde. En dan hebben we het niet eens over al die leraren die zuchten onder het juk van die zeurende helikopterouders.

Vind jij ook dat kinderen eerder moeten worden losgelaten of zijn extreem betrokken ouders juist een zegen? Mail je reactie naar vrij@telegraaf.nl.