3 uren geleden
1
Recensie
Met de kleine roman Engelland heeft A.H.J. Dautzenberg een geweldig mooi verhaal geschreven, een mythisch verhaal dat je ronduit verovert. Je leest het boek in een paar uur uit, je wordt betoverd door Dautzenbergs verbeeldingskracht en geraakt door de tot op het laatst bewaarde climax.
Meestal staat een lofprijzing aan het eind van een recensie. Eerst komt een korte schets van waar het boek over gaat en wordt aandacht besteed aan de formele kenmerken van het verhaal. Voor die volgorde leent het verhaal van Engelland zich eigenlijk niet. De plot en compositie zijn zo precair dat een hint over het onderwerp of een inhoudelijk detail de leeservaring zou beschadigen.
Maar een paar woorden over de mythische strekking van het boek zijn wel mogelijk. Het verhaal gaat over een oude man die teruggaat naar zijn kindertijd. Naar de boeken die hij las. Het gevoel van een gouden kindertijd weet Dautzenberg in z’n roman een prachtige plek te geven. Maar naast de gouden uren staan er ook (letterlijk) zwarte pagina’s in het boek. Met ..
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
English (US) ·