Duran Duran in Ziggo Dome geen jeugdsentiment maar concert van gemiste kansen

Het geluid is goed in de Ziggo Dome. De songs van de band klinken nog als een klok. ’Notorious’ swingt gewoon. En Duran Duran lift goed mee op de hype rondom de populariteit van jaren tachtig bands, die tegenwoordig stuk voor stuk grote zalen weten uit te verkopen. Toch lijken er aan de lopende band verkeerde keuzes te worden gemaakt.

’Night boat’ als openingsnummer is een eerste opvallende keus. Mooi, maar je zit niet meteen in de show. Dan hebben we die maar gehad, denken we maar. Maar met ’Wild boys’ als tweede song, herstelt de band en kan het los gaan.

Dan zit de zaal vol boomers. Gek gewoon. Wie de fans beziet, kan nauwelijks anders concluderen dan dat de Engelse rockers de aansluiting met de jeugd missen. Echt, we zien geen jeugd.

Bij Duran Duran zoeken naar twintigers en dertigers

Normaal zitten er ook veel twintigers en dertigers in de zaal. Die moet je nu zoeken. Een artiest als Lenny Kravitz, die een paar maanden geleden in de Ziggo Dome stond, weet juist moeiteloos een publiek van tieners tot tachtigers aan te spreken.

De stemproblemen van zanger Simon Le Bon (66) zijn inmiddels een vaste waarde van Duran Duran. In Ahoy in 1993, werd het concert al na twee nummers afgebroken omdat hij zijn stem kwijt was. Ook het concert van Duran Duran in Nederland in 2011 werd afgelast vanwege stemproblemen van Le Bon.

De stem van Le Bon piept en kraakt

In Amsterdam, in juni 2025, was het niet veel anders. De stem van Le Bon piept en kraakt. Hij moet het er uitpersen. Het doet pijn aan alle duizenden oren in de Ziggo Dome.

Tijdens de James Bond-klassieker ’A view to a kill’ hoopten we dat Le Bon bijgestaan zou worden door een goede achtergrondzanger, maar hij stond er helemaal alleen voor. Dat maakte zijn krakerige stem nog pijnlijker. Wat vocale ondersteuning was volledig terecht en zeker geen luxe geweest geweest.

Een gemis is bovendien dat er geen schermen langs het podium hangen. Driekwart van de zaal, en ik denk wel meer, kan zo niet genieten van de gezichten van de mooiboys van weleer. Het is een verkeerde bezuiniging voor wie in een grote zaal als de Ziggo Dome optreedt.

Geen close ups van de bandleden

En hoe stond het met de kapsels van de mannen van Duran Duran? Daar waren we ook wel nieuwsgierig naar. De mannen waren ware haariconen in hun tijd. Maar we zullen het nooit weten, want zelfs op het grote scherm achter de band, verschijnen nooit close ups van Simon LeBon, Nick Rhodes of Roger Taylor. Alsof we ze niet mogen zien. Wat een ijdeltuiten.

Erg jammer, want de Britse rockband, opgericht in 1978, wist begin jaren tachtig zeer spraakmakend vanwege de sexy en zeer gestyleerde videoclips. Visueel had de band een naam hoog te houden.

’Ordinary world’ en Hungry for the wolf’ zijn in Amsterdam toch echt wel de publieksfavorieten. Bij de eerstgenoemde song zei Le Bon dat iedereen vrede en geluk wil in een ’Ordinary world’ en hij droeg het nummer op aan Gaza, Israël en Oekraïne. Maar ook hier: geen bijpassende beelden uit de gebieden op de achtergrond om de song kracht bij te zetten, maar een statisch beeld.

Nee, Duran Duran gaat geen potten breken in de lijstjes van beste concerten van het jaar, maar de boomers in de zaal, die hebben hopelijk een leuke avond gehad.