Is het dromen voorbij als je veertig bent geworden? Niet volgens deze filosoof

4 uren geleden 2

Recensie

Halverwege het leven komt er een moment dat je weet: veel in mijn leven staat vast en veel zal ik niet meer mee gaan maken. En dat besef roept, sterker dan in je jonge jaren, existentiële vragen op: heb ik het juiste pad gekozen en is mijn leven geslaagd?

 ‘Tegenwoordig glijdt er nog maar af en toe een kleinere hand in de mijne, warm als een zacht dier.'
‘Tegenwoordig glijdt er nog maar af en toe een kleinere hand in de mijne, warm als een zacht dier.' beeld: ANP

Ze was halverwege de veertig, toen de Zwitserse filosoof en schrijver Barbara Bleisch (52) weer eens met haar kinderen naar het meer Lai Nair bij Engadin liep. Daar was ze als kind vaak naartoe gelopen, met haar ouders. En later, toen ze zelf kinderen kreeg, nam ze hen ook mee. Maar nu, halverwege de veertig, was daar plotseling het besef: ‘Tegenwoordig glijdt er nog maar af en toe een kleinere hand in de mijne, warm als een zacht dier. Meestal lopen de kinderen, groot geworden, nu voorop en springen behendig over boomwortels.’  Ze was aan de andere kant van het leven terechtgekomen of, zoals ze als kind al zag afgebeeld op een schilderij in haar ouderlijk huis: bovenaan de trap van de eerste helft van het leven. Bleisch telt: ‘Als ..

Mail de redactie

Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.

Lees het hele artikel