Is je kind ein-de-lijk in dromenland, ben je zelf de weg daarheen kwijt

6 uren geleden 1

Achtergrond

Het zou grappig zijn als het niet zo cru was, dacht ik – mijn ogen stijf dichtgeknepen in het donker. Na jaren van gebroken nachten gunden mijn kinderen me wat meer slaap, en nu lag ik zelf wakker. Ik blijk niet de enige moeder die dit overkomt. Maar er gloort hoop in de morgen: de dag bevat sleutels voor een betere nacht.

‘Als je slechte nachten accepteert, en desnoods tegen de adviezen in je bed uitgaat om even tv te kijken als je wakker ligt, komt er ruimte voor ontspanning – en daarmee voor slaap.'

In het kort

Veel moeders ontwikkelen zelf slaapproblemen na een periode van gebroken nachten met hun jonge kind.
Stress en slaaptekort vormen een vicieuze cirkel: door stress kom je moeilijker in slaap, terwijl slaap nodig is om stress te verminderen.
Kleine aanpassingen in de leefstijl, zoals het inlassen van meer korte pauzes overdag, maken het makkelijk ook 's nachts te ontspannen.

Slapen is eigenlijk zonde van je tijd, geloofde ik in mijn jonge jaren. Als het kinderbedtijd was geweest en mijn ouders weer naar beneden waren, knipte ik stiekem mijn lampje aan om te lezen. En als student gebruikte ik het begin van de nacht om nog even te gaan hardlopen.

Vijftien jaar later is een ongestoorde nacht slaap een droombeeld voor me, waarin acht uren rust glanzen als aaneengeregen parels. Kostbaar, ver buiten mijn bereik.

Lees het hele artikel