Marrit Steenbergen prolongeert wereldtitel en rekent af met olympische teleurstelling

14 uren geleden 1

Marrit Steenbergen (25) heeft haar wereldtitel op de 100 meter vrije slag, het koningsnummer van het zwemmen, vrijdag met succes verdedigd. In een tijd van 52,55 seconden tikt ze tegen de rand van het bad, net voor de Australische Mollie O’Callaghan en Tori Huske uit de Verenigde Staten. „Na de spelen om dan zo terug te komen […] dat doet wel echt heel erg goed”, zei Steenbergen tegen de NOS nadat ze het zwembad uitkwam in Singapore.

Na een omhelzing met O’Callaghan steekt ze haar linkerarm in de lucht, haar tatoeage van de vijf olympische ringen zichtbaar. De Olympische Spelen in Parijs verliepen niet zoals Steenbergen had gewild. „Ik had daar echt mee willen doen om de medailles, met m’n PR had het ook moeten kunnen”, zegt ze tegen de NOS. Ze behaalde haar wereldtitel in februari 2024 in Doha in een persoonlijke en nationale recordtijd van 52,26 seconden. Op de Olympische Spelen in Parijs zou ze daar die zomer zilver mee hebben gewonnen. Maar Steenbergen werd zevende.

„Het was heel spannend, normaal ben ik helemaal niet zo zenuwachtig maar nu toch eigenlijk wel”, zegt Steenbergen over de race die haar een tweede wereldtitel op de 100 meter vrije slag heeft opgeleverd. „Ik weet dat O’Callaghan echt hard terug kan komen.” Halverwege de finale ging de Amerikaanse Huske aan de leiding, Steenbergen en O’Callaghan keerden op een gedeelde derde positie. Steenbergen kon haar Australische concurrent in de baan naast haar in de gaten houden en wist een lichte voorsprong op te bouwen.

Ondanks haar titelprolongatie kijkt Steenbergen nog altijd op tegen haar concurrentie. „Ik vind nog steeds dat die meiden gewoon echt van een heel ander niveau zijn dan ik”, zegt ze. „Ik moet ook gewoon in mezelf geloven maar ik vind dat zo moeilijk. Maar ik moet hier gewoon echt heel veel vertrouwen uithalen.”

Lees ook

Hoe zwom Marrit Steenbergen een seconde af van haar persoonlijk record op de 100 meter vrije slag?

 „Ik heb niet het idee dat dit het einde is, dat ik nooit meer harder ga zwemmen.”
Lees het hele artikel