Max Verstappen over titelrace, sfeer binnen Red Bull, nerveuze McLaren-coureurs, imago én politiek: ’Er wordt nu meer naar mij geluisterd’

Je had net ook weer een gesprekje met teambaas Laurent Mekies. Dat doen jullie elke donderdag, toch?

,,Ja, sinds hij hier de teambaas is. Dan praten we eigenlijk over alles. Dus niet alleen over de auto, maar ook over het team en persoonlijke dingen. Dat is een gesprekje van twintig minuten, een half uur. En gedurende het weekend praten we nog veel meer uiteraard.”

Er wordt soms ook gefluisterd: Max Verstappen is een halve teambaas. Ben jij de laatste maanden nu opeens veel meer bij alles betrokken?

„Het is niet zo dat ik per se meer doe. Laat ik het zo zeggen: er wordt misschien iets meer naar mij geluisterd. Of meer met mij gecommuniceerd. Ook van ’bovenaf’. En dat we de laatste tijd beter presteren komt niet door één persoon. Daar heeft het hele team invloed op. Er is een andere filosofie, als je kijkt naar het vinden van de juiste afstelling. En bijvoorbeeld de nieuwe vloer die werd geïntroduceerd in Monza heeft een positieve impact gehad.”

Ben je verbaasd dat je überhaupt nog in het gevecht zit, lettend op de voorsprong die McLaren heeft met de auto?

„Op een gegeven moment had ik dit seizoen zoiets van: dit wordt helemaal niks meer. Ik ging het seizoen al in met de wetenschap dat we niet de beste auto hadden. En nu denk ik nog steeds van niet, maar wij weten als team heel goed hoe we moeten maximaliseren. Daar zijn we al jarenlang bedreven in.”

Laten we het zo zeggen: zou deze ommekeer mogelijk zijn geweest zonder die bewuste teambaaswissel in juli, toen Mekies het overnam van Christian Horner?

„Dat kun je onmogelijk zeker weten. Maar ik ben gewoon heel blij met hoe alles nu loopt in het team. Niet alleen met Laurent, maar met heel Red Bull Racing. En ook de hele verstandhouding tussen de aandeelhouders in Oostenrijk en Thailand. Iedereen zit op dezelfde golflengte. Voor zo’n groot merk en raceteam is dat heel belangrijk. Veel mensen wisten dat het niet goed ging, maar het is niet altijd even makkelijk om het op te lossen. Ik ga nu zelf ook met een aangenamer gevoel naar het circuit toe. Maar de resultaten en het feit dat ik een meer competitieve auto heb, dat helpt ook wat dat betreft.”

Geeft het voldoening dat je bewijst, en al hebt bewezen, dat je niet de beste auto nodig hebt om te kunnen winnen?

„Het maakt mij niet uit wat andere mensen denken. Maar tegelijkertijd is het soms wel lekker dat je dat kunt laten zien. Dat het niet altijd alleen maar aan de auto ligt. Om races te winnen in de Formule 1 moet je een goede auto hebben, natuurlijk. Maar het hoeft altijd de allerbeste te zijn. Ik heb in deze titelrace niets te verliezen en moet all-in gaan.”

In 2021, vlak voor die laatste race in Abu Dhabi, zei je dat Lewis Hamilton nerveus van jou werd als hij jou in z’n spiegels zag opduiken. Is dat nu hetzelfde met de McLaren-coureurs denk je?

„Vind ik moeilijk om te zeggen. Toentertijd was dat ook wel het spelletje wat ik een beetje speelde. Of ik dat nu weer ga doen? Dat heb ik niet nodig. Toen had ik nog nooit een wereldtitel gewonnen. En nu heb ik er wel een paar en zij (Piastri en Norris, red.) niet. En je bent in deze fase standaard nerveuzer als je nog geen wereldkampioen bent geworden, dan als je die titels al wel hebt.”

Je zei destijds ook dat Hamilton niet racet zoals jij doet, omdat jij anders bent opgevoed. Wat zijn nu de grootste lessen uit de kartdagen met je vader, waar je nog steeds profijt van hebt?

„Proberen altijd te maximaliseren, geen grote fouten maken en altijd kijken wat beter kan. En je moet mentaal ijzersterk zijn. Het is te makkelijk om te zeggen: ’hij is een agressieve coureur’. Want ik denk dat heel veel rijders agressief kunnen zijn. Maar je moet ook bepaalde slimmigheden hebben en races en momenten kunnen lezen.”

Wat is de laatste fout die je hebt gemaakt?

,,Uuuuh, mijn actie in Barcelona.”

Het moment dat je tegen George Russell aanreed en bestraft werd. Het zullen maar net de punten zijn, die je op het einde tekort komt…

„Dat is het leven dan, als dat zo is. Je leert van alles. Of het nu goed of slecht is. Maar als je mij nu vraagt of ik in mijn hele carrière iets anders zou hebben gedaan, dan is het antwoord ’nee’. Dat moment in Barcelona was zeker niet goed, maar ik kan er nu niks meer aan doen. Misschien is het ook wel goed dat het gebeurde. En je moet ook niet vergeten waarom ik dat deed.”

Dan doel je op het feit dat het team je opriep om Russell voorbij te laten, na een eerder duel. Achteraf bleek dat helemaal niet nodig. En sowieso ging er die race van alles mis.

„Daardoor werd er een goed resultaat door mijn neus geboord. Ik was toen gefrustreerd, maar dat gaf ook aan hoeveel ik erom gaf. Als het mij allemaal niets zou kunnen schelen had ik kunnen zeggen: ’rij me maar voorbij, zoek het uit en ik ga lekker naar huis’. Zo zit ik niet elkaar. Daarom kan ik me ook niet vinden in wat Helmut (Marko, topadviseur, red.) zei, dat ik de interesse in Formule 1 even verloor.”

„Ik ben altijd gemotiveerd. Natuurlijk ben ik blijer als ik races win, maar dat geldt voor iedereen. Maar als ik in de auto zit – en dat heb ik van jongs af aan geleerd – moet je altijd alles eruit persen. Want als jij het niet doet, doet iemand anders het. Je kunt je niet veroorloven om met halve motivatie een Formule 1-auto in te stappen.”

Over uitspraken gesproken: je bent zelf wel voorzichtiger geworden, zeker in de persconferenties en algemene mediamomenten.

„Klopt. Ik loop hier nu ook al een jaar of elf rond. Ik heb vaak helemaal geen zin om alles tot in detail uit te leggen. Ten eerste gaat dat niet altijd iedereen aan en daarnaast denk ik ook: het is mijn tijd, laten we het lekker kort houden. Je kunt soms ook maar beter weinig zeggen. Er wordt zoveel onzin geschreven. Niet alleen in de Formule 1. Tegenwoordig is het soms moeilijk in te schatten of iets echt of nep is. Dat is de wereld waarin we leven.”

In die wereld gaat het in Nederland nu vooral over politiek, gezien de aanstaande verkiezingen. Formule 1 is soms ook net politiek. Ben jij daar eigenlijk mee bezig?

Je bent wel iemand die snel doorheeft of hij iemand wel of niet kan vertrouwen, zo lijkt het.

„Ik denk dat ik mensen snel kan lezen. Dat komt ook wel door wat mijn vader mij altijd heeft verteld. Daar hebben we het vroeger, ook met Raymond (manager Vermeulen, red.) vaak over gehad. En het begint bij jezelf. Je moet niet ineens heel popiejopie gaan doen. Dan trek je automatisch foute mensen aan.”

Jouw imago lijkt wel veranderd. Veel mensen zijn al jarenlang fan, maar anderen lijken nu ook een beter beeld te krijgen. In Monza werd je toegejuicht in plaats van uitgejouwd en ook je avonturen op de Nordschleife, inclusief het behalen van je licentie, hebben veel goodwill gekweekt.

„Tja, inderdaad. Eigenlijk moet je het zo zien: tussen 2021, mijn eerste kampioensjaar, en nu ben ik niet veranderd. Alleen mensen prenten zichzelf een beeld over je in en houden dat beeld vast. Ik ben hetzelfde gebleven en ga me niet aanpassen, omdat mensen iets van me denken. En de ware aard komt uiteindelijk toch wel boven als je dicht bij jezelf blijft. Het is ook wel logisch, zo zit de mens in elkaar. Je kan van iemand denken: wat een lul is dat. En dan praat je een uurtje met diegene en dan valt het allemaal reuze mee. Maar als je die kans niet krijgt, houd je dat denkbeeld vast.”

Tot slot: na de vorige race in Austin zei je voor het eerst dat je in de titelrace zit. Houden ze bij McLaren hun hart vast, denk je?

„Het is prima om de druk er een beetje op te zetten, hè. Mijn mentaliteit blijft hetzelfde en ik weet dat alles perfect moet gaan tot aan het einde. Dat gaan we proberen. Als we het halen, is het ongelooflijk. Zo niet, dan niet. Dan ga ik niet in een hoekje zitten janken. Dan moet je gaan analyseren waar het mis is gegaan. Dat is heel duidelijk: dat zijn de eerste veertien wedstrijden van dit seizoen geweest. Maar dat we nog in de race zijn, is heel speciaal en eigenlijk al een overwinning op zich.”