Interview
De gezinssituatie kan je zo opeisen dat je aan de grote levensvragen amper toekomt. Dat gold voor Johan Valk (55) van jongsaf aan. ‘Voortdurend had ik brandjes lopen blussen’, blikt de zelfstandig adviseur in de telecomsector terug. ‘Wanneer had ik voor mezelf leren kiezen?
‘Wat is leven anders dan het uithouden bij je vragen? Wachten. Doorleven. Uitzien naar komend licht.
In de keuken van de oude boerderij waar ik woon, heb ik een tekst opgehangen, die ik ooit ergens las:
Men moet geduld hebben
met het onopgeloste in het hart
en proberen de vragen zelf
lief te hebben
als ontoegankelijke ruimtes
als boeken geschreven in
volkomen onbekende taal
wanneer men die vragen leeft,
leeft men
misschien
geleidelijk
zonder het te merken
op een ongewone dag
binnen in het antwoord
Ik kan het niet over mijn jeugd hebben zonder te spreken over de ziekte van mijn enige, oudere broer. Hij had zware epilepsie en dat heeft ons gezin getekend. Heftige aanvallen kreeg hij; soms wel acht keer op een dag, dan weer weken niet. Onvoorspelbaar.
De meest..