’Nieuwbouw 100.000 huizen vooral grootspraak’

Er wordt regelmatig in politiek Den Haag gesteld dat de nieuwbouw van 100.000 woningen per jaar ’haalbaar’ zou moeten zijn (Tel.20/10). Maar wie om zich heen kijkt, ziet iets heel anders, schrijft lezer Duco Douwstra.

De realiteit is dat alles in razend tempo duurder wordt, grond, materialen, arbeidskosten en bouwregels. De bouw is nauwelijks nog lonend. Ontwikkelaars durven amper te investeren, want elk project begint met stapels milieu-eisen, stikstofregels, bezwaren en bureaucratische vertragingen. In plaats van bouwen makkelijker te maken, wordt het met de dag riskanter. Investeerders in huurwoningen kampen inmiddels met negatieve rendementen. Door huurprijsregulering, hogere lasten en beperkingen op huurverhogingen wordt verhuren onrendabel. Veel verhuurders verkopen hun woningen, waardoor het huuraanbod juist verder daalt. Ook de afbouw van de renteaftrek verkleint de kansen van starters. Ondertussen blijkt het aandeel statushouders in de woningtoewijzing geen 7%, maar richting de 25% te gaan. Arbeidsmigranten vallen buiten de boot en moeten zelf zien onderdak te vinden. ’Mooi pratende’ partijen als GL/PvdA en D66 spreken over nieuwe steden en ’betaalbaar bouwen’, maar dat blijft vooral onrealistische grootspraak. In werkelijkheid maken stijgende kosten en overheidsregels bouwen en verhuren onbetaalbaar. Zolang dat niet verandert, blijft de wooncrisis bestaan met luchtkastelen in plaats van nieuwe steden.

Duco Douwstra, Vleuten