Onze groene energietransitie kost Afrikanen hun drinkwater. Hoe zit dit en kan het ook anders?

2 dagen geleden 1

Achtergrond

Onze wens om groen te leven zwengelt een grondstoffenindustrie aan die niet vies is van mensenrechtenschendingen, milieuschade en in sommige gevallen zelfs oorlog. Die realiteit wordt ver weg gehouden van de klimaatbewuste consument. ‘Te complex’, vinden ook milieuorganisaties, zo blijkt uit onderzoek van het Nederlands Dagblad. Maar is dat wel zo? En kan het ook fair trade?

Deze Congolese vrouwen delven grondstoffen uit diepe kuilen in de grond, om zo een paar dollar per dag te verdienen.

In het kort

Groene waterstofprojecten in Zuid-Afrika zorgen voor een tekort aan drinkwater voor de inwoners van mijndorpjes.
De winning van grondstoffen voor onze groene energietransitie raakt het leven van mensen in Afrika.
Milieuorganisaties vinden het onderwerp vaak 'te complex', maar de consument kan door druk op fabrikanten wél verschil maken.

Mokopane

Caiford Manganye (25) woont in Mokopane, Zuid-Afrika. Het dorpje werd in 1852 gesticht door Nederlandse migranten - de Voortrekkers - en is één van de rijkste gemeenten van Zuid-Afrika. Tenminste, dat geldt voor de bodem waarop de mensen leven. Want Manganye en zijn dorpsgenoten hebben juist een tekort aan allerlei eerste levensbehoeftes, waaronder drinkwater. Een probleem dat grotendeels wordt veroorzaakt door klimaatverandering, omdat er steeds minder regen valt.

Maar het drinkwaterprobleem kan nog veel extremere vormen aannemen nu mijnbouwgigant Anglo-America de platinamijn in het dorp heeft opgekocht. Zij willen de mijn gebruiken om groene waterstof te produceren voor - onder meer - de Nederlandse industrie. Daar is..

Mail de redactie

Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.

Lees het hele artikel