Recensie
Hoe lees je een bundel gedichten? De eerste verkenning verschilt voor mij niet zoveel van het lezen van een krant. Die neem ik globaal door, snel de koppen, lees misschien even de eerste alinea van een artikel of alvast de vertrouwde column en keer dan terug naar de eerste pagina om daar te beginnen met daadwerkelijk lezen.

Als ik een poëziebundel ter hand neem, gaat het niet veel anders. Ik blader er wat doorheen en lees hier en daar een regel of een strofe. Zijn het lange of korte gedichten, zijn het gedichten die in de uiterlijke vorm op elkaar lijken of juist niet? Hebben ze aansprekende titels en zijn ze gebundeld in afdelingen? Staan er aantekeningen in? Een eerste verkenning.
Zo begon ik ook aan de nieuwste bundel van de Limburgse dichter Frans Budé (1945). Budé publiceert al sinds 1984. Een zeer ervaren dichter dus. Vorig jaar verscheen ‘Te midden van alles’, een vrij forse bundel. Aanvankelijk dacht ik poëzie te zullen lezen over de huidige chaotische actualiteit maar ‘alles’ blijkt vooral een verwijzing naar natuur en kunst.
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.