Waarom hoop in een wereld van crisis geen naïef optimisme is, en het ook nooit zal worden

4 uren geleden 2

Fresco van de opstanding in de Chorakerk in Istanboel, die in 2020 in gebruik werd genomen als moskee. Christus trekt Adam en Eva aan hun pols uit het graf, het symbool van de verlossing van de mens.

Dit is een opiniebijdrage. De mening van de auteur is niet per se het standpunt van de redactie. Wilt u reageren? Stuur dan een brief (maximaal 200 woorden) naar opinie@nd.nl.

Onze tijd kenmerkt zich door crises: klimaatcrisis, migratiecrisis, woningcrisis maar vooral ook vredescrisis. Dat laatste zorgt bij velen voor een gebrek aan perspectief. Oud-minister Sigrid Kaag gaf onlangs over haar werk als VN-vredesgezant in een interview in NRC aan: ‘Er was perspectief, maar dat is natuurlijk helemaal vernietigd.’ Hoe kunnen wij toch blijven hopen als alles hopeloos lijkt?

Het is moeilijk en bijna onmogelijk om te hopen onder deze omstandigheden. Maar toch… Zo schreef de middeleeuwse theoloog Thomas van Aquino eens een mooi commentaar over hoop in het meest ellendige bijbelboek, Job.

Mail de redactie

Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.

Lees het hele artikel