‘Wat betaal je voor een studerend kind?’

Vader: „Wat zou je als ouders idealiter voor je studerende kinderen moeten betalen? Onze drie uitwonende kinderen studeren, hun moeder en ik zijn gescheiden. We hebben gespaard voor hun studie, zodat ze niet hoeven lenen. Daarnaast betalen we iets mee aan vaste lasten. Onze kinderen werken naast hun studie twee tot drie dagen per week om de rest te bekostigen, ze doen leuke dingen, we horen ze nooit over financiële problemen. Toch zie ik dat vrienden van hun ouders ook rijlessen krijgen. En door ouders gesponsorde lange buitenlandse studie-uitwisselingen doen. Doen wij onze kinderen tekort door ze dergelijke kansen niet te kunnen bieden?”

Naam en woonplaats zijn bij de redactie bekend. De rubriek Opgevoed is anoniem, omdat moeilijkheden in de opvoeding gevoelig liggen. Wilt u een dilemma in de opvoeding voorleggen? Stuur uw vraag of reacties naar opgevoed@nrc.nl

Rijlessen horen erbij

Ad Kil: „Ik hanteer de stelregel: is de bijdrage essentieel of is het een cadeautje? Een rijbewijs hoort er eigenlijk wel bij. Zie het als zwemdiploma’s halen, tegenwoordig overigens ook heel duur. Jongeren moeten wel kunnen rijden als bij hun werk straks klantbezoek hoort. Dit zijn te grote bedragen om als student zelf bijeen te sprokkelen.

„Studiereizen betalen ligt genuanceerder. Dat zouden ouders eigenlijk alleen moeten doen als zo’n reis functioneel is en in relatie staat tot de opleiding, bijvoorbeeld bij een internationaal georiënteerde studie. Dan voegt het iets toe. Als kinderen gewoon willen backpacken, of een cocktailcursus in Griekenland willen doen, geef je ze misschien een koffer en een korte broek, maar de reis zelf moeten ze verdienen.”

„U bent destijds naar eer en vermogen en met de kennis van toen gaan sparen. Uitleggen welke keuzes u en hun moeder destijds gemaakt hebben, kan een mooi opvoedkundig gesprek opleveren.

„Bovendien zou ik voorzichtig zijn met kijken naar wat andere ouders doen. Ouders zwepen elkaar ook op. Sommige jongeren krijgen een Mini voor hun achttiende verjaardag omdat ze die ‘nodig’ hebben, waar houdt het op?”

Inspanning faciliteren

Leo Molenaar: „Uw kinderen hebben blijkbaar vrienden met welvarende ouders, want ik zie juist veel studenten die helemaal geen financiële hulp krijgen van thuis. Het is al heel bijzonder dat uw kinderen niet hoeven lenen.

„Ik zou me afvragen: wanneer is het genoeg? Hadden jullie wel voor rijlessen gespaard, was er mogelijk weer iets anders wat u uw kinderen had gegund. Er zijn ouders die hun kinderen naar een summer course aan Harvard sturen. Of dat voor het kind zelf beter is, is nog maar de vraag. Als er op een cv veel mooie plusjes staan die gefinancierd zijn door de ouders is dat niet altijd een pré.

„Het is waardevoller dat een karakter door uitdagingen groeit. Waar het om gaat, is de persoonlijke inspanning die jongeren leveren. Iemand die heel veel moeite doet om iets te bereiken is duizend keer interessanter dan iemand voor wie alles betaald is. Als uw kinderen op eigen kracht die lessen of die cursus betalen, ontstaat er een waardevolle zelfstandigheid waar toekomstige werkgevers echt wel op letten.

„Overigens heeft bijna elke studie-instelling tegenwoordig betaalbare uitwisselingen met het buitenland. Op de universiteit zijn dat de Erasmus-uitwisselingen waar je een beurs voor krijgt.

„Veel waardevoller dan alles betalen is om met uw kinderen te praten over hun ambities, en welke eigen verantwoordelijkheid ze daarin hebben. Vertel hun welke overwegingen u en uw ex-partner destijds hadden omtrent het spaarbeleid. Zo zien ze hoe keuzes gemaakt worden in het leven.”

Ad Kil is pedagoog en hoogleraar business research aan de Nyenrode Business Universiteit. Hij is mede-auteur van De gouden rugzak. handboek voor vermogende families. Leo Molenaar is decaan aan het Murmellius Gymnasium Alkmaar, universitair docent studie & loopbaan en organisator van de Tussenjaarbeurs.