Vrijdag
„Pap? Wat doe jij nou hier?” Isa staart met open mond naar haar vader. Mark voelt zich zichtbaar betrapt. Hij zegt tegen haar dat hij wat ’werkdingetjes’ met me kwam bespreken en dat hij op het punt stond om naar huis te gaan. Binnen twee minuten is hij vertrokken. Ik heb zin om een potje te gaan huilen, maar in plaats daarvan geef ik Isa geld en zet Ella voor Peppa Big. Fuck die schermtijd.
Zaterdag
Remko wil weer afspreken, maar ik app dat ik nog steeds griep heb.. ’Zal ik dan Ella ophalen zodat ze met James kan spelen,’ appt hij terug. Dat wil ik eigenlijk wel. Ik ben zo verschrikkelijk moe en down. Ella is drukker en vervelender dan ooit. Ik kan haar bijna niet om me heen hebben.
Als Remko aan me vraagt hoe het met me gaat, barst ik in tranen uit en vertel ik dat ik zwanger ben. „De baby is van Mark, dat kan niet anders,” zeg ik. „Maar Mark wil dat ik het weg laat halen. Dit is waarschijnlijk mijn laatste kans op een tweede kindje. Ik wil er niet alleen voor zorgen. Ik kan één kind al nauwelijks aan.” Ik voel me schuldig dat ik dit zeg, maar het is wel zo.
Remko slaat zijn armen om me heen. „Het kan mij niet schelen wie de verwekker is, lieverd. Ik neem graag de vaderrol op me. Als we deze zomer een huis kopen, kunnen James en Ella na de zomervakantie op een nieuwe school beginnen. Amsterdam gaat denk ik niet lukken, maar we kunnen wel in de omgeving blijven als je wil.” Zie je wel? Ik kom in een rijtjeshuis in Purmerend of Almere terecht. Precies wat ik al dacht. Gelukkig komt er een hard gekrijs uit Ella’s kamer en hoef ik geen antwoord te geven.
Zondag
Ik heb tegen Remko gezegd dat ik bedenktijd wil hebben. In theorie zou het natuurlijk de perfecte oplossing zijn om met hem samen te gaan wonen. Alleen heb ik dan geen twee maar drie kinderen, woon ik ergens waar ik niet wil en ben ik totaal niet verliefd op Remko. Of zou ik dat wel kunnen worden? Ik wil een man die me aanbidt. En dat doet Remko.
Ik word opgeschrikt door een appje. Het is Mark! Hij vraagt of ik donderdag met hem uit eten wil bij één van de duurste restaurants van Amsterdam. Mijn hart springt op. Wat superromantisch is dit. Dit zegt natuurlijk wel wat. Ik hoop dat dit zijn manier is om excuses te maken voor het feit dat hij zelfs maar durfde te suggereren dat ik deze zwangerschap zou moeten beëindigen.
Donderdag
Mark en ik komen tegelijkertijd aanlopen. Hij ziet er geweldig uit in zijn donkerblauwe pak. Hij kust me vol op mijn mond. Zijn hongerige tong glijdt over de mijne. Mijn tong gaat gulzig zijn mond binnen. Ik klamp me aan hem vast. „Stout meisje,” zegt hij hees. Midden op straat laat ik mijn hand over zijn erectie glijden. Zijn adem stokt. „Als je zo doorgaat, hebben we seks in het openbaar,” kreunt hij. „Dus laten we maar naar binnen gaan.”
Het geeft me een goed gevoel dat Mark mij zoent terwijl iedereen ons kan zien. Ik weet nu bijna zeker dat hij de juiste keuze heeft gemaakt. „Nog maar een paar maanden en dan zijn we 10 jaar samen,” zeg ik, terwijl ik proost met een alcoholvrije bubbel. „Ik houd van je, Mark. En ik weet zeker dat ik oud met je wil worden.”
„Ik houd ook van jou,” zegt Mark. „Daarom denk ik dat we dit in goede banen moeten leiden. Eigenlijk vind ik mezelf te oud om nog een keer vader te worden. Daarnaast denk ik dat het niet goed voor Isa en Evy is om met nu met een broertje of zusje geconfronteerd te worden. Ik zeg niet dat ik geen baby met je wil, maar in elk geval nu niet. Ik wil dat dit een bewuste keuze is. Een kind moet gewenst zijn door beide ouders. Toch?”
Ik schrik me rot. „Dat is een beetje laat, Mark. Dit kind is al onderweg. Begin 2026 is hij of zij er. Sterker nog: ik denk dat het tijd wordt dat je je vrouw gaat inlichten.”
Mark schuift zijn stoel naar achteren. Dan zegt hij: „Ze weet het allang.”
Meer VROUW
Speciaal voor de trouwste lezeressen versturen we elke dag een mail met al onze dagelijkse hoogtepunten. Abonneer je hier. Verder kun je ons natuurlijk op de voet volgen op TikTok, Facebook en Instagram.