De nationale herdenking is geen actiepodium. Respecteer die twee minuten gewijde stilte

12 uren geleden 1

In het commentaar verwoorden redacteuren de mening van het Nederlands Dagblad.

‘Nooit weer’. Het is een van de sleutelwoorden bij de dodenherdenking op 4 mei. Wij gedenken, omdat dit nooit meer mag gebeuren. Het uitsluiten van een bevolkingsgroep, dat uitliep op massamoord. Brute ontmanteling van de rechtsstaat, waardoor individuen zijn overgeleverd aan willekeur en machtsmisbruik. Minachting voor de persvrijheid, gelijkschakeling van de kerken, de cel en het vuurpeloton als antwoord op alles wat machthebbers niet bevalt.

Maar wanneer is het zover dat je moet zeggen dat ‘dit’ toch weer gebeurt? De geschiedenis herhaalt zich niet. Wel steekt het kwaad van oorlog, onderdrukking en uitsluiting steeds weer de kop op, in nieuwe gedaanten en op andere plekken. Soms zie je parallellen, of juist paradoxen. Dat kan een nare bijsmaak geven aan het herdenken op 4 mei. Maar is dat reden om de nationale ‘twee minuten stilte’ af te serveren en een alternatieve herdenking op te zetten, zoals nu in Den Haag en Amsterdam gebeurt?

Nieuw is die onrust rondom 4 mei niet. In 1969 verstoorde een rookbom de herdenking in Utrecht, vanwege de rol van de Amerikanen - ‘onze bevrijders’ - in de Vietnamoorlog. In 2018 moest de rechter eraan te pas komen om een lawaaip..

Mail de redactie

Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.

Lees het hele artikel