Een ‘Battle of the Sexes’ is in 2025 totaal niet van belang

Kennelijk is het eind 2025 nog steeds niet duidelijk. Nog steeds is er behoefte om er opnieuw een wedstrijd om te houden. Wie zijn er sterker? Mannen of vrouwen?

Newsflash: mannen zijn sterker. Dat weten wij vrouwen al zo lang we bestaan. Dat weten we allemaal. We lopen niet voor niets met sleutels tussen onze vingers op straat als het donker is, we houden niet zomaar onze hand op ons drankje tijdens het uitgaan, en we trekken toch maar die lange jas over dat korte rokje aan – zoveel ervaring hebben we met het feit dat mannen sterker zijn. Ik denk dat geen vrouw dat ooit betwist heeft.

En toch staat er opnieuw een Battle of the Sexes op het programma. Op 28 december tennist de nummer 1 van de wereld bij de vrouwen, Aryna Sabalenka, tegen de nummer 652 van de wereld bij de mannen, Nick Kyrgios. Ooit stond hij dertiende van de wereld, maar een polsblessure heeft ervoor gezorgd dat hij lange tijd nauwelijks kon tennissen. Hij speelde dit jaar maar vijf wedstrijden.

Het management van Sabalenka en Kyrgios bedacht de wedstrijd, die live wordt uitgezonden door de BBC. Een fantastisch idee volgens henzelf, want Kyrgios zou zo weer in de spotlight komen die hij zo node mist, en Sabalenka zou kunnen laten zien hoe sterk vrouwen eigenlijk zijn.

Ik dacht alleen maar: WTF. Serieus. Waarom moet een vrouw opnieuw in een wedstrijd tegen een man laten zien hoe sterk vrouwen eigenlijk zijn?

Denkt nu niemand erover na dat deze wedstrijd alleen maar verliezers gaat kennen? Krantenkoppen voorspellen een afgang voor het héle vrouwentennis als Sabalenka verliest – terwijl het erover zou moeten gaan dat geen vrouw ooit zou hoeven aantonen of ze al dan niet beter is dan een man. Het doet er niet toe. Het is totaal niet van belang, niet meer in 2025.

Toen de eerste Battle of the Sexes werd gespeeld, in 1973, tóen deed het ertoe. Of nou ja, het ging er niet eens om dat Billie Jean King de vleesgeworden arrogantie Bobby Riggs in drie sets van de baan veegde. Het ging om iets veel groters. Om cultuurverandering. Er werd toen zo neergekeken op vrouwensport dat het van het grootste belang was eens te laten zien dat het wél niveau had, en wél de aandacht waard was.

Dat is nu niet meer nodig. Hoewel er nog steeds een disbalans is in aandacht en beloning, toont vrouwensport haar waarde meer en meer aan. Het is geen liefdadigheid meer, constateerde Billie Jean King afgelopen week volledig terecht, maar een businessmodel – en daar heeft zij zelf een levensgroot aandeel in gehad. Niet alleen door Riggs te verslaan, maar vooral door het oprichten van de Women’s Tennis Association in datzelfde jaar. De WTA gaf het vrouwentennis de vleugels die het verdiende.

Net als ik baalt ook de tennislegende zelf van deze nieuwe Battle. Soms zijn vrouwenwedstrijden spannender, soms mannenwedstrijden. Dáár gaat het om. Ik persoonlijk begrijp echt niks van Sabalenka. Kyrgios zou je liefkozend een enfant terrible van het tennis kunnen noemen. Maar hij is in goed Hollands gewoon een enorme eikel die bekend staat om zijn seksistische opmerkingen, mishandeling van zijn ex, en gedweep met Andrew Tate. Als je dan toch een Battle of the Sexes wil, is het mij een volslagen raadsel waarom je juist tegen zo’n absolute klaphark speelt.