Gênant vertoning in Witte Huis laat zien welke onmachtige rol de EU heeft

Demonstreren is een groot goed, want uiteraard mag iedereen in een beschaafd en democratisch land, voor zijn mening opkomen door zijn stem te laten horen. Maar inmiddels is het flink uit de hand gelopen en worden onder de noemer van een ’demonstratie’, burgers belemmerd en beledigd, straten geblokkeerd en gebouwen en spullen vernield. En de demonstraties gaan door tót de demonstranten hun zin krijgen. Dat is geen demonstreren meer, dat is je mening doordrammen ten koste van veel schade en ellende. En hoe frustrerend is het dan dat vervolgens vele honderden opgepakte demonstranten hun straf ontlopen omdat de rechters geen tijd hebben om hen te berechten?

Wat een contrast. Vorige zomer sprankelde de televisie: Olympische Spelen, EK Voetbal, een B&B vol liefde dat zinderde en De slimste mens die het land aan de praat hield. Deze zomer steekt daar schril bij af.

De zomervakantie loopt af, het politieke schooljaar begint en partijen komen met voorlopige kandidatenlijsten. Bij de VVD klonk de vraag of ze echt meer dan twintig namen nodig dachten te hebben, is tien misschien genoeg deze ronde? D66 zocht aandacht met een gewaagde move: een nieuwkomer op nummer 2 zetten, achter Rob Jetten.

Toen ik startte met beleggen, maakte ik me klaar om in de cijfers te duiken. Een wereld vol grafieken en rendementen, en een zoektocht naar ondergewaardeerde aandelen of groeikansen. Maar hoe langer ik meedraai op de beurs, hoe meer ik besef dat beleggen niet alleen draait om ratio. Inmiddels herken ik dat beleggen ook écht een morele kwestie is.