Het is hier allemaal te lekker. Dan eet ik zo zes boterhammen en dat gaat niet

In de sappige weilanden van Baambrugge staat het hoofdkantoor van horecaleverancier Lindenhoff. Sinds 1989 levert Lindenhoff lokale boerenproducten aan restaurants en particulieren door heel Nederland. Renée Hamer, een vriendelijke vrouw die van roken houdt en met een rinkelende headset rondloopt, heet ons welkom voor een wirwar aan donkergroene loodsen.

„Even aan de kant!” Een slager in een wit kostuum op een vorkheftruck scheurt langs. Boven de lopende band in de ijskoude slagerij hangt een rood-witte slinger met ‘50’ erop. „Dat is voor een chauffeur die jarig is, dan doen we altijd even zingen en een slinger. Vroeger moest je op de stoel, maar dat doen we niet meer”, zegt Renée terwijl ze ons een stalen trap op duwt.

„Hij wil 240 van die grote duiven hebben”, toetert Renée in de headset, terwijl ze ons op een draf voorgaat in de grijze gang naar de kantine op de eerste verdieping. Fitte vijftiger Renée werkt al dertig jaar bij Sales Binnendienst, zegt ze, „en dat gaat gewoon altijd door.”

Op de wanden van de smalle kantine boven de afdeling zuivelverwerking hangen fotolijstjes met blije werknemers. In het midden staan twee steigerhouten tafels. Naast de frituurpan in de vensterbank staat Jessica – ook vandaag jarig en ook van Sales Binnendienst – te bellen met een vaste telefoon. Op de gedekte tafel ligt een ossenworst van een halve meter tussen glazen flessen melk. Renée legt uit hoe ‘de lunch-app’ werkt. „Het is een WhatsApp-groep waarin iemand schrijft: LUNCH! En dan komen we lunchen.” Ze laat het voor de zekerheid nog even zien op haar telefoon. Het klopt.

De lunch bestaat uit boterhammen met boerenproducten die Lindenhoff óf zelf maakt óf inkoopt bij Nederlandse boeren. „En komen we in de krant of is dit gewoon voor de gezelligheid?” wil Bernard weten. Bernard bakt altijd de eieren, hij zou graag zien dat Rik het ook een keer doet. Maar Rik is van Sales Buitendienst en dus vaak op pad.

Met een te bot mes klieft Renée voor iedereen een Hollandse passievrucht doormidden. „Vandaag hebben we een wat luxueuzer fruitje, hier zijn we wel trots op, dit kun je nergens anders krijgen.” Olivier, de ‘agf-man’, snuift en kondigt met een zachte „nouuuuu” aan dat ze nu ook bij de Lidl liggen, maar dat dat niet in de krant hoeft. Daar baalt Renée dan weer van.

„Heb je die b-keuze paprika’s naar de kop van het land uitgezet? Want die fermenteert snel.” Jessica staat weer te bellen naast de frituurpan als Bernard met ‘de eierschep’ rondgaat. Grote plakken ham en hompen kaas van eigen makelij schuiven over tafel. Marijke van financiën en administratie zit alleen aan de andere tafel een bakje yoghurt te eten. „Het is hier allemaal te lekker. Dan eet ik zo zes boterhammen en dat gaat niet”, zegt ze.

Namen van sterrenrestaurants waar Lindenhoff aan levert vliegen over tafel: „Die derde ster was niet terecht”, in Antwerpen werd „perfect gegeten maar was het personeel echt storend”. Na 32 minuten en 7 telefoontjes voor Jessica is de lunch klaar. Renée licht nog even de vier pijlers van het bedrijf toe aan de hand van posters op de gang: verantwoordelijkheid – plezier – moed – excellence. Renée identificeert zich het meest met verantwoordelijkheid en excellence maar ook met plezier: „Zonder plezier ben je niks.”

Emma Vos