Kleine kapellen tussen bomen en bergen: ze brengen architectuur, natuur en geloof samen

Je zoekt de kapel niet op, je komt haar tegen. Soms is het niet meer dan een wit gepleisterd huisje met een houten bank en een verweerd icoon dat zwijgend afwacht.

Hier geen preekstoel, geen liturgie, geen macht of massa. Alleen het fluisteren van het heilige: het groeit als mos langs de muur, het waait mee met de geur van natte aarde, het wacht achter een deur die nooit op slot gaat. De muren zijn er dun, de omgeving spreekt mee: wind door de bomen, vogels die zingen, een zichtbare horizon vi..