‘Koningin’ Marianne Vos voorspelde vuurwerk en stak het zelf aan: gele trui na de openingsetappe

‘Go girls’, staat in grote gele letters geschreven op een spandoek bij een grijs stenen huis aan de voet van de Côte de Cadoudal. Al twee keer is het peloton de steile klim overgegaan in het lokale lusje rond het Bretonse dorp Plumelec. Nu dwingt een treintje van Visma-Lease a Bike (LAB) het uitgedunde peloton tot een lint, vanaf een paar kilometer voor de laatste hellingproef tot aan de finish.

De openingsrit van de Tour de France gaat in sneltreinvaart voorbij. Slechts 78 kilometer moeten de vrouwen afleggen, waardoor alle energie er in korte tijd uitkomt. „Ik verwacht vuurwerk”, voorspelde de Nederlandse Visma-LAB-renner Marianne Vos op voorhand. De route had ze al scherp in haar geheugen, aangezien ze een paar dagen voor de openingsdag naar Bretagne reisde om het parcours te verkennen. „Het parcours gaat op en naar beneden, is soms erg smal. Iedereen zal vooraan [in het peloton] willen zitten.”

Vuurwerk wordt het, met een cruciale rol voor Visma-LAB. Zo hard als ze kan rijdt Eva van Agt (28) af op de laatste bocht naar de 1,7 kilometer lange klim, met haar ploeggenoten Vos (38) en de klassementsrenner Pauline Ferrand-Prévot (33) in het wiel. Het zijn de veteranen die het voor Visma-LAB moeten gaan doen: „De twee koninginnen”, noemt Van Agt ze. „Ze zijn heel complementair. Pauline focust zich op de lange klimmen, Marianne is meer een puncher.”

Als Van Agt op iets minder dan een kilometer voor de streep leeg is gereden, hebben Vos en Ferrand-Prévot nog weinig energie verspild. Dan is het tijd voor deel twee van ‘plan-Visma’: een aanval van Ferrand-Prévot. Op zo’n 600 meter van de finish slaat ze een gat met de concurrentie. Tien meter pakt ze, vijftien meter. Vos duikt in het wiel van de Mauritiaanse renner Kim Le Court (AG-Insurance). „Ik weet hoe sterk Pauline is, ze had een goede kans om te winnen. Maar in het peloton zat ook nog vuurkracht”, zegt Vos achteraf.

Zo hard als ze kunnen moedigen de Fransen langs de kant van de weg hen richting de top aan. ‘Pau Pau’, staat er op hun geel-zwart geverfde bordjes. Ferrand-Prévot is een grootheid in Frankrijk, te danken aan haar tien wereldtitels in het mountainbiken. Na haar goud op de Olympische Spelen in Parijs besloot ze terug te keren op de weg. Binnen nu en drie jaar wil ze de Tour winnen – dit jaar ziet ze nog als een leerschool.

Le Court heeft inderdaad nog wat in de benen zitten en dreigt het tweetal weer in te halen. Vos schakelt razendsnel: als zij niet haar sprint inzet en over haar ploeggenoot heen gaat, eindigen de Visma-vrouwen als nummer twee en drie. Een paar meter voor de meet schiet ze langs Ferrand-Prévot, die juichend als derde finisht.

Een emotionele omhelzing volgt. „Thank you”, zegt Vos tegen Ferrand-Prévot, die al als tiener met haar in de Rabobank-ploeg reed. „We hebben weinig woorden nodig om elkaar te begrijpen”, zegt ze achteraf.

Als Ferrand-Prévot bij de ploegbus komt, hebben tientallen fans zich al verzameld. Tijdens het uitfietsen zegt ze dat het altijd de bedoeling was dat Vos zou winnen. „Toen ik haar zag passeren dacht ik ‘oef, dit is zo cool.’” Dat ze zelf de kans mist om als Française in haar eerste Tour meteen het geel te pakken, vindt ze geen probleem: „Ik wilde het geel niet echt. Het is misschien stom om te zeggen, maar ik hoef geen extra druk op me.”

Ook de helpers die de Visma-LAB-trein naar de slotklim hebben gereden, vallen elkaar juichend in de armen. „Ze is echt gek hè?”, roept de Britse Imogen Wolff over Vos. „Ze laat weer zien dat ze waarschijnlijk de grootste vrouwelijke wielrenner ooit is”, vindt ploegleider Jos van Emden. „Ik ben niet objectief, maar ze blijft bewijzen dat ze de beste is.”

Als Vos hoort dat Van Agt haar en Ferrand-Prévot de „koninginnen” noemt, kaatst ze terug: „Vandaag was Eva de koningin, ze klom echt geweldig op de slotklim. Zo’n begin van de Tour had ik niet verwacht. We hopen dat we zo door kunnen gaan.”