Lijn die Marokko scheidt van Westelijke Sahara verdwenen op Google Maps in Marokko

Op Google Maps in Marokko is de stippellijn verdwenen die de Westelijke Sahara scheidde van het land. Dat hebben journalisten van persbureau AFP zaterdag vastgesteld, nadat de VN-Veiligheidsraad vrijdag stemde voor het Marokkaanse autonomieplan voor het betwiste gebied.

Op X drukken verschillende mensen hun tevredenheid uit dat „de denkbeeldige lijn” verdwenen is. Volgens de eerste vaststellingen van AFP is de lijn enkel verdwenen op Google Maps in Marokko. In andere landen, waaronder de Verenigde Staten, Algerije en in Europa, is de stippellijn wel nog te zien. 

Google heeft nog geen commentaar gegeven op de aanpassing, maar enkel Google zelf kan zijn kaarten aanpassen. 

Autonomieplan

De aanpassing komt er enkele uren nadat de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties het Marokkaanse autonomieplan heeft goedgekeurd voor de Westelijke Sahara, dat het „meest realistische” zou zijn voor het betwiste gebied. 

De Westelijke Sahara was tot 1975 een Spaanse kolonie en wordt sindsdien door Marokko gecontroleerd, maar de status is wel hevig betwist. De Verenigde Naties beschouwen het als een ’niet-zelfbesturend gebied’. Al vijftig jaar woedt er een conflict tussen Marokko en het Polisario Front, een militaire onafhankelijkheidsbeweging die gesteund wordt door Algerije. Daarbij vielen de afgelopen zestien jaar zeker 9.000 doden.

Resolutie

Tot nu toe spoorde de Veiligheidsraad Marokko, Polisario, Algerije en Mauritanië aan om de sinds 2019 onderbroken vredesonderhandelingen te hervatten om tot een „haalbare, duurzame en voor alle partijen aanvaardbare politieke oplossing” te komen. 

Maar op initiatief van de Verenigde Staten werd vrijdag een resolutie aangenomen met 11 stemmen voor en drie onthoudingen (Algerije weigerde deel te nemen), ter ondersteuning van het autonomieplan dat Marokko in 2007 voorstelde en waartegen Algerije zich sterk verzet. Ook België steunt dat plan. 

Het voorziet in autonomie onder Marokkaanse soevereiniteit en moet „de basis” vormen voor toekomstige onderhandelingen om het conflict op te lossen.