Ook onder druk van Trump zal inflatierisico voor Powell de toon bepalen in Jackson Hole

Amsterdam - De dagen van Jerome Powell als baas van de Fed mogen dan geteld zijn en zijn beleid continu onder vuur liggen van de Amerikaanse president Donald Trump, de woorden van de voorzitter van het Amerikaanse stelsel van centrale banken worden nog steeds op een goudschaaltje gewogen. Ook rond de jaarlijkse bijeenkomst voor centrale bankiers in Jackson Hole, waar hij deze vrijdag voor de laatste de belangrijkste redevoering van het evenement levert.

Hoewel de volgende rentevergadering nog bijna een maand op zich laat wachten, hopen marktpartijen vrijdag op signalen die het breed gekoesterde vermoeden bevestigen dat het belangrijkste tarief in september met een kwart zal worden verlaagd en op aanwijzingen over de koers van de rente in de maanden erna. Tijdens de editie van de bijeenkomst van 2024 wond Powell er geen doekjes om, met de woorden dat ’de tijd was aangebroken om de het beleid aan te passen’. Bij de eerstvolgende vergadering werd een renteverlaging van een half procent aangekondigd, de eerste rate cut in ruim vier jaar.

Financiële repressie

Zulke duidelijke vingerwijzingen zijn dit jaar niet te verwachten, denkt Renco van Schie partner bij vermogensbeheerder Valuedge . Zeker na de publicatie donderdagavond van de notulen van de laatste rentevergadering van de Fed, is de kans dat de rente ergens in 2026 na vijf rentestappen naar een neutraal niveau van 3 procent zal zijn gebracht minder vanzelfsprekend, denkt hij. „Daaruit bleek dat de meeste bestuurders risico’s zien dat de inflatie weer kan oplopen. Ik denk eerder dat Powell zal herhalen dat het risico van een oplopende inflatie groter is dan dat van een afname van de groei”, zegt hij.

Trump probeert ondertussen de druk op Powell op te voeren om de rente toch te verlagen. „Wat Trump toepast is financiële repressie. Hij wil de rente omlaag om zo de kosten van de staatsschuld te verlagen, ten koste van de spaarder en de obligatiehouder.”

Inflatierisico

De Fed heeft onder leiding van Powell sinds het aantreden van Trump echter de rente stabiel op 4 tot 4,25 procent gehouden. De centrale bank wilde niet aan een renteverlaging, omdat de importheffingen waarmee de Amerikaanse president zijn land weer ’great’ wil maken, het risico met zich meebrengen dat consumenten meer zullen moeten betalen voor hun aankopen, terwijl ondertussen de arbeidsmarkt sterk is gebleven.

De laatste maanden zijn aanwijzingen dat prijzen voor consumenten inderdaad gaan stijgen, toegenomen. Zo steeg in juli de Amerikaanse producentenprijsindex harder dan lange tijd was gezien, wat een voorbode kan zijn voor hogere prijzen in de winkels. De verwachte verlaging van de rente met een kwartprocentpunt in september en een mogelijke tweede later dit jaar zouden misschien wel iets van de druk wegnemen, maar blijft ver achter bij de forse reductie waar Trump al maanden op aandringt.

Trump eist renteverlagingen

Omdat financiële markten eerder zeer negatief reageerden op dreigementen dat hij Powell zou ontslaan, pakt Trump zijn pogingen om het beleid van de Fed te beïnvloeden nu anders aan, ziet Van Schie. „Hij had bij de laatste rentevergadering al twee medestanders die voor een renteverlaging stemde, en dat zullen er drie worden zodra de door Trump gekozen Stephen Miran de plaats inneemt van de afgetreden Adriana Kugler.”

Van Schie wijst erop dat Trump donderdagavond nog het vertrek eiste van een andere bestuurder, omdat ze een hypotheekformulier verkeerd zou hebben ingevuld en zo fraude zou hebben gepleegd. „Wat hij ook doet, is bestuurders als mogelijke kanshebber noemen om Powell op te volgen, in de hoop dat ze welwillende zullen staan tegenover renteverlagingen. Andere bestuurders zullen juist hun best doen om de onafhankelijkheid van de Fed te bevestigen. In hoeverre het Trump zal lukken de Fed na het afreden van Powell naar zijn hand te zetten, hangt af van het tempo waarmee hij de samenstelling van het bestuur kan veranderen.”