Ze kan een varken laten zitten op commando. Senna (17) legt het uit. Ze ging overdag naar een zorgboerderij, daar hadden ze veel verschillende dieren. Elk dier leerde ze trucjes aan, bij het varken was dat dus zitten, en een poot geven. Hoe?Wat krijgt-ie er voor terug? Een dier wil een beloning. Dus probeer je te ontdekken waar het een goed gevoel van krijgt. Ze maakt ergens een beginnetje. En als het er al een beetje op lijkt, op zitten, ook al zouden andere mensen zeggen: dat lijkt er helemaal niet op, dan beloont ze. En dan, legt ze uit, ga je telkens een stapje verder. Tot het lukt.
Foto Marieke MulderHet is héél leuk als een dier je begrijpt, zegt ze. En ook als jíj een dier begrijpt.
Ze denkt ze dieren goed begrijpt doordat ze autisme heeft, zegt Senna. Ze ziet veel details. Dingen als geluiden vallen haar op, aanrakingen, gevoelens, eigenlijk alles. Vroeger wist ze daar niet zo goed mee om te gaan, vertelt ze. Maar ziet ze nu: dat reageert óók op alles wat er nú is.
Maar ze heeft het toch voor elkaar gebokst, zegt haar moeder: een eigen plek in het leven, met dieren op een stukje land in de buurt van haar huis. , geiten, kippen, twee duiven, eenden, een stalkat en een voedselbos.



. Dat was Ollie. Ze had het dier zien staan in een weiland en was langsgefietst bij de eigenaar. Of ze ‘m mocht kopen. Ze had al een pony, Qochata, dat was haar beste vriend. Die eigenaar, vertelt ze, vond het wel stoer. Het mocht. Ze verkocht een beeldje dat ze van haar buurman had gekregen, een beeldend kunstenaar. Met de opbrengst kocht ze haar .
Als ze niet goed in haar vel zit, zegt Senna, dan merkt ze dat aan Die spiegelen: als zij opgewekt is, zijn de pony’s dat ook. Als ze neerslachtig is, ziet ze dat terug bij de paarden. Ze begrijpen haar. Ze heeft nooit begrepen hoe ze zich voelt, zegt ze, maar paarden geven je een eerlijk antwoord.
Nu gaat ze met shetlandpony’s Bob of Ollie langs bij verzorgingstehuizen. Eerst een paar keer voor de leuk, maar nu heeft ze een zakelijke afspraak met een zorginstelling. Met de bezoekt ze mensen r, om ze op te vrolijken. Ja, echt op de kamer, de dieren gaan zelfs mee in de lift. Er was een vrouw, vertelt ze, die al een jaar niet had gepraat. En die zei opeens: „O, wat mooi.”


Foto’s Marieke Mulder


/https://content.production.cdn.art19.com/images/07/d4/34/68/07d43468-8b48-4130-b809-fb75ef8b6ab6/5e18ab12d98ae7c2c58d68e7ae81cb151838534cb67121a718ab909d6856e42b09f7fdbba91732110ab564525de0941b02b8667823ed57831a6be87d903d1b8b.jpeg)
/https://content.production.cdn.art19.com/images/3a/94/48/2b/3a94482b-6a7e-4d39-82a2-2612424c57bc/da95aae31b21541407bedcac31cf54fcf493b554693080e5f751f85a8ec9f2689512ca49c6e1c209fa69a84e6cb0aeb16a460ea74b21caa6a3c609154d081395.jpeg)
/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/12/25042012/Justice-Department-Jeffrey-Epstein_71930773.jpg)

English (US) ·