’32 uur taakstraf voor Lil Kleine; wat een lachertje’

„Het is alweer ruim drie jaar geleden dat Lil Kleine de moeder van zijn kind uit zijn auto sleurde en op straat smeet. Ik heb best wel wat ruzies in de relationele sfeer achter de rug, maar verder dan wat kortstondig hysterisch schreeuwen, kwam dat niet. Er is nooit een vinger uitgestoken. Laat staan dat er een hoofd tussen een autodeur belandde.

Strafblad

Voor Lil Kleine was dat destijds blijkbaar een heel normale manier om zijn relatiefrustratie te kanaliseren. Het voorval werd vastgelegd op camera en de kabouterrapper werd opgepakt en zestien dagen vastgezet. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ik dat ’even binnen zitten’ alleen maar als een stoer stukje imagobuilding zag. Een beetje echte rapper heeft een strafblad, niet?

Opgelucht

Maar het publiek dacht er toch anders over. Lil’ Kleine werd gecanceld (niet heel vreemd) en uitgekotst. Tijdelijk, uiteraard. Inmiddels trekt ie weer volle zalen en er werd zelfs een docu over hem gemaakt. Hij moest even kort op de blaren zitten, maar verder loont het prima, die losse handjes. 32 uur taakstraf, inmiddels verrekend met het voorarrest. Hij is opgelucht dat hij het hoofdstuk na drie jaar kan sluiten, heeft zijn management laten weten.

Genoeg gestraft

Het OM nam de media-aandacht mee in de overwegingen: ’De verdachte is al genoeg gestraft.’ Ik blijf dat een lastig gegeven vinden. Dus iemand die volstrekt onbekend is, had wel voor langere tijd achter de tralies gegaan? En dit is dus werkelijk wat we een gepaste straf vinden voor iemand die zijn handen niet thuis kan houden?

Lachertje

Nou denk ik ook niet dat een man met losse handjes zich door angst voor een hoge straf eerst bedenkt, alvorens hij uithaalt. Maar ik vind het feit dat een onderzoek drie jaar (!) moet duren en dat er dan zo’n onbevredigend lage straf uitkomt, voor slachtoffers van relationeel geweld weinig aanmoedigend aangifte te gaan doen. Ik zou denken: ’Laat maar…’ Drie jaar, hoeveel energie kost dat wel niet? En dan 32 uur taakstraf als resultaat? Een lachertje.

Bang

We leven in een land waar geweld tegen vrouwen een serieus probleem is. En dat blijft het als aangiftes tot niets of amper iets leiden. Ik was onlangs op een politiebureau en op de gang zat een vrouw, al uren, zo begreep ik uit de gesprekken met de receptioniste. Ze zat in elkaar gedoken, duidelijk bang. Het ging om een man en ze wilde niet dat hij bij haar en haar kind kwam, zei ze. Toch werd zij uiteindelijk naar huis gestuurd.

Meerdere meldingen

Ze konden de man niet zomaar oppakken, er waren meerdere meldingen over hem binnengekomen en die moesten eerst worden bekeken – kreeg ik mee. En zo zag ik haar uiteindelijk voorbijlopen, vanuit de kamer waar ik aangifte zat te doen, hoofd verstopt in haar grote hoodie. Ze zou gebeld worden, was het laatste wat ik hoorde. Ik moet nog heel vaak aan haar denken. Hoe zou het met haar zijn? Was dit echt álles wat er voor die doodsbange vrouw werd gedaan?

Allerhoogste prioriteit

Door Lil Kleines zaak krijgen we massaal een inkijkje in hoe een vrouw beschermd wordt. Jazeker, hij is opgepakt en vastgezet, maar daarna volgde er dus drie jaar aan onderzoek voor 32 uur taakstraf. Op geweld tegen vrouwen mogen van mij veel hogere straffen staan. En het zou de allerhoogste prioriteit moeten hebben. Want laten we niet vergeten dat het geweld tegen vrouwen iedere acht dagen uitmondt in de dood.”

Meer VROUW

Speciaal voor de trouwste lezeressen versturen we elke dag een mail met al onze dagelijkse hoogtepunten. Abonneer je hier. Verder kun je ons natuurlijk op de voet volgen op TikTok, Facebook en Instagram.