Afvallerseiland

Je moet er echt wel iets voor doen om uit de VVD-fractie te worden gezet. Het overkwam Wybren van Haga, iets met huisjesmelken. Als lijsttrekker van zijn eigen partij, Belang voor Nederland BVNL, zijn tijdens deze verkiezingscampagne alle remmen los. Hij hunkert naar de volksgunst met vaak platte populistische opvattingen, maar tegelijkertijd voelt iedereen met meer dan twee hersenscellen ook wel dat hij helemaal niets heeft met gewone mensen. Ja, om ze een product te verkopen.

Hij omringt zich met elders uitgerangeerde populisten, slaat populistische taal uit, niet heel gek om te denken dat hij dan ook wel een populist zal zijn. Dieptepunt was zijn verschijnen op het podium op het Malieveld bij die inmiddels beruchte en uit de hand gelopen ‘Els-rechts’-demonstratie, waar hij het tuig dat kwam om te vechten van harte begroette als ‘beschermers’.

In Nieuwsuur zag ik hem in een binnenstad op kiezers jagen. Niemand maakte aanstalten om hem te knuffelen, te omhelzen of zelfs maar te herkennen, maar het belette hem niet om mensen achterna te zitten, net zo lang totdat ze een flyer in hun boodschappentas hadden zitten. Het mag natuurlijk, maar de waarom-vragen stapelen zich wel op.

Denkt hij echt dat er genoeg mensen op hem gaan stemmen?

Is er dan niemand in zijn omgeving eerlijk tegen hem als hij na een dag oververhit campagne-voeren enthousiast thuiskomt?

Wat zegt dit over zijn voelsprieten waar hij naar eigen zeggen zo haarfijn aanvoelt wat er allemaal speelt?

Om met dat laatste te beginnen: het enige wat hij ruikt is de geparfumeerde geur van het opgeblazen ego. Het is haast niet te bevatten wat de anderen op zijn lijst bezielt. De stelling dat het in het belang van Nederland zou zijn als deze mensen juist niet gekozen worden lijkt me meer dan verdedigbaar. In een programma als Expeditie Robinson hadden ze allang met elkaar op afvallerseiland gezeten, waar ze elkaar dan moeten uitdunnen totdat er maar een van over is.

Democratie is prachtig verzonnen, maar nooit bedoeld als een evenement waarop idioten zichzelf en elkaar aanprijzen. De etalage is te groot en er hangen te veel lampen. En natuurlijk: het is maar Wybren van Haga, maar laten we nooit vergeten dat de dorpsgek Wybren van Haga ooit door de ballotage van de VVD kwam. Wie goed kijkt vindt bij bijna elke partij wel een of meerdere Wybren van Haga’s. En erger. Als de democratie al een feest is, dan een familiefeest waarvoor je geschifte achterneef ook is uitgenodigd. Hou hem uit de buurt van je barbecue en de geluidsinstallatie.

Marcel van Roosmalen schrijft op maandag en donderdag een column.