Het kerkasiel in Kampen duurt al bijna een jaar. Door TikTok, privéles en 50 vrijwilligers per dag houdt de familie het vol

3 uren geleden 1

Bijna een jaar duurt de kerkdienst bij de Open Hof in Kampen nu al. Net zo lang woont de familie Babayants uit Oezbekistan in de kerk. Om uitzetting te voorkomen, na bijna twaalf jaar in Nederland, vangt de kerk de familie sinds 21 november 2024 op. Niemand had toen verwacht dat het zo lang zou duren. En het einde is nog niet in zicht.

Ze tellen nog altijd de dagen, zegt Aram Babayants (21). „Elke dag worden we wakker met de hoop dat we eindelijk naar buiten kunnen.” Zijn zusje Ariana (15) vult hem aan: „Ik kan niet geloven dat we hier al bijna een jaar zijn. Maar de tijd vliegt voorbij, met allemaal mensen om ons heen. Ik heb veel lieve mensen ontmoet hier, dat geeft motivatie om verder te gaan, sterk te blijven.”

Een kerkdienst mag niet onderbroken worden door de politie. Dat betekent dat de familie niet uitgezet kan worden zolang de vieringen gaande zijn. Het kerkgebouw is groot, er zijn veel verschillende ruimtes. Een aantal daarvan bewoont de familie Babayants, die naast Aram en Ariana bestaat uit zusjes Amelia (11) en Aleksa (4) en ouders Aleksander en Karina.

Hoewel ze er niet uit kunnen, zegt Aram, voelt de kerk inmiddels als thuis. „We hebben een nieuw ritme opgebouwd.” Hij lacht als hem gevraagd wordt hoe hij zijn dagen doorbrengt. „Ik slaap veel.” Toen ze nog in een asielzoekerscentrum verbleven, ging hij in de ochtend hardlopen en daarna naar buiten met zijn vrienden. „Beetje chillen, beetje praten.” Dat kan allemaal niet meer. Wel sport hij nog altijd veel. Ook helpt hij de kerk met de website.

Zelfstudie

Vijftig vrijwilligers per dag zijn er nodig om het ‘kerkasiel’ draaiende te houden, onder wie twaalf voorgangers. Daarnaast zijn er allerhande andere taken, van koffie en thee schenken tot de vele gasten ontvangen. Toch lukt het al een jaar om zonder problemen het rooster rond te krijgen, ook in de nacht. In appgroepen zitten zo’n zevenhonderd vrijwilligers die af en aan komen helpen. En er sluiten zich nog altijd nieuwe mensen aan.

Al die support geeft kracht, zegt Ariana. „Als we niet zulke brede steun zouden krijgen, zou het heel moeilijk zijn om door te gaan.” Om te laten zien hoe het leven in de kerk is, is ze samen met haar zusje Amelia een TikTok-account begonnen. Daarop zijn ze vooral dansend te zien, hun favoriete hobby.

Vanaf deze maand krijgt Ariana, die een mbo-opleiding volgt, privéles. Tot nu heeft ze vooral door zelfstudie geprobeerd haar lesstof op peil te houden. Toen dat niet meer ging, is gezocht naar vrijwillige docenten die een paar keer per week les willen geven. Die zijn inmiddels gevonden. Gesprekken voor haar zusje, die nu in groep 8 zou zitten, zijn gaande.

Het lijkt lang, een jaar in een kerk, wachtend. Maar in feite wacht de familie al twaalf jaar, zegt coördinator van het kerkasiel Herman Stomphorst. „Wat is een jaar op die tijd? Ze zijn al twaalf jaar lang afhankelijk, kunnen niet hun eigen leven leiden.”

Dat is ook wat Aram moeilijk vindt. „Je wil je leven leiden, maar je kunt niet verder.” Hij hoopt op een politieke oplossing voor alle in Nederland gewortelde kinderen. „Ons wordt gevraagd om te integreren, de taal te leren. Dat hebben we allemaal gedaan. We hebben een opleiding afgerond om te kunnen werken, maar dat blijkt na al die tijd niet genoeg te zijn.”

De familie heeft een procedure lopen bij de IND voor de familie, maaronduidelijk is wanneer daarin een besluit valt. In Kampen kijken alle betrokkenen bij het kerkasiel reikhalzend uit naar een nieuwe regering. Zij hopen dat die met een oplossing komt. Niet alleen voor de familie Babayants, maar voor alle gewortelde kinderen die al jaren in Nederland verblijven.

Interreligieus

Dominee Kasper Jager kijkt terug op een „heel bijzonder jaar”, een jaar dat „er nooit had moeten zijn, maar dat tegelijkertijd zoveel mooie dingen brengt. In de kerk noemen we dat zegen.” Hij kijkt met verwondering terug, maar ook met „heel veel verdriet”.

Jager was betrokken bij het kerkasiel in Den Haag in 2018, dat was zijn referentiekader. „Dat duurde veertien weken. Ik ging ervan uit dat het hier niet korter zou zijn. Maar dat dit een jaar moet duren inmiddels, vind ik wel erg triest.”

De diensten zijn overigens niet voorbehouden aan christelijke voorgangers. Er zijn ook moslims, humanisten en agnosten die een dienst hebben geleid. Ook tv-presentator Joris Linssen heeft een preek gehouden. Voor het interreligieuze aspect is bewust gekozen, zegt Jager. „We zijn een geloofsgemeenschap die over de grenzen kijkt.” Dat de familie Babayants christelijk is, was niet de reden om ze op te vangen. „Als het een islamitisch gezin was geweest, hadden we hetzelfde gedaan.”

Over de toekomst durven de kinderen Babayants niet na te denken. De grootste droom van Ariana „is nu gewoon vrijheid, want als je in zo’n situatie zit is het moeilijk om aan je toekomst te denken.”