Hoe een familietrauma doorwerkt. ‘Voor mij begon het na de oorlog, het gevoel dat niemand van je houdt’

4 uren geleden 1

Interview

Ronnie Falentijn overleefde als baby als enige van haar familie de Tweede Wereldoorlog. Het trauma werkte door, ook in de relatie met haar dochter Milja. Een verhaal over hoe het achterna reizen van een familietrauma moeder en dochter dichter tot elkaar bracht.  

 'Nee.'
Milja (links) en Ronnie (rechts). 'Een kind is iets van jezélf, en ik heb nooit iets voor mezelf gehad. Kijk, nú moet ik huilen.' Milja, liefdevol: 'Maar je voelt niks.' Ronnie, door haar tranen heen: 'Nee.' beeld: Frank Ruiter

‘Mama is als baby gered door een Duitse soldaat. Een goede. Ze is geboren in Amsterdam op 9 maart 1942 als Rachel Sluijs (...). Mama is een van de weeskinderen die zijn gered uit de crèche tegenover de Hollandsche Schouwburg.’ 

Zo begint Milja het hoofdstuk van haar boek waarin ze uitlegt dat haar moeder geboren is als Rachel, niet als Ronnie. Het leek haar onderduikmoeder veiliger om geen Joodse naam te hanteren. We lezen hoe baby Rachel, elf maanden oud, door een Duitse soldaat in een rugtas wordt gestopt die vervolgens op een onbewaakt ogenblik wordt weggesmokkeld. 

Mail de redactie

Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.

Lees het hele artikel