Hoe saaier een PowerPoint, hoe beter

Afgelopen week hoorde ik over het WK PowerPoint dat komend voorjaar in Amsterdam gehouden wordt, en ik was meteen enthousiast. O man. Een WK! En dan ook nog PowerPoint! Ik HOU van PowerPoint! Het is mijn grootste guilty pleasure van de hele kantoorarena.

Want een échte klassieke, gortdroge, hondssaaie, old school, PowerPoint – dan heb je me wel hoor.

Wat ik er zo mooi aan vind? Ik denk toch de verbroedering. Het gevoel dat er op het moment dat jij er eentje uitzit, miljoenen andere kantoortijgers overal op de wereld hetzelfde doormaken.

Een PowerPoint is iets wat we overwinnen op kantoor, een beetje zoals de vieze koffie, de toespraakjes van de baas, de kansloze teamdagen en de systeemplafonds.

PowerPoint is daarmee niet zomaar software, PowerPoint is het juk dat we samen dragen, de steen die we samen de berg op sisyfussen. PowerPoint is onze gemeenschappelijke taal. Het is wat ons bindt, zelfs als we elkaar haten. De opluchting ook, als je er weer uitkomt. Alsof je een survivaltocht hebt gelopen.

Ja, een PowerPoint is saai. Klopt. Maar dat hoort. Hoe saaier een PowerPoint, hoe beter. Heb je een moeilijke boodschap? Doe het met PowerPoint en het nieuws gaat geruisloos voorbij. Een opgefokte sfeer? Een half uurtje PowerPoint en iedereen is weer zen. Een saaie PowerPoint maakt je kantoordag helemaal af.

Wat ik ook mooi vind aan PowerPoint, is dat vorm en inhoud zo genadeloos samenvallen. Als je saaie inhoud hebt, moet je ook een saaie presentatie maken. Een flashy Prezi houden met goeie muziek en draaiende ellipsen over het nieuwe vakantiedagenregistratiesysteem van de gemeente Waddinxveen. Ik dacht het niet. Bulletpoints tegen een zwarte achtergrond, dát is wat daarbij hoort. Je verwacht op je buurtfeest toch ook geen optreden van Beyoncé?

Ik vind het ook cool dat PowerPoint zoveel haters heeft. Er zijn zelfs anti-PowerPoint-leagues en radicale cellen om het de wereld uit te krijgen. Als je zoveel weerstand krijgt, dan weet je dat je goed zit.

Van die mensen die op LinkedIn lijstjes sturen met ‘de tien grootste ergernissen van PowerPoint’. En daar op gaan zitten haten. Heel sneu. En hoezo ergernissen? Die zijn juist mooi.

De filmpjes die nooit instarten, de sprekers die hele encyclopedieën op hun dia’s gooien. Het plaatje van een plantje met het woord ‘groei’ ernaast. De stockfoto van mensen die in een kring staan te lachen. De ingewikkelde organigrammen die niemand snapt. De man met de microfoon die steeds meer gaat zweten. Met z’n vieren naar de kabels staren en niemand weet hoe het aan te krijgen.

Je kan aan een PowerPoint ook meteen zien of iemand AI heeft gebruikt. Van die gasten die zelf ook verbaasd naar hun scherm kijken, hoe briljant het is. Die moet je niet hebben. De worstelaars wil je, die uren hebben gezocht naar een plaatje dat alleen in hele lage resolutie beschikbaar was. Dat iemand zélf z’n best heeft gedaan. Dat vind ik ontroerend. Er is al genoeg fake op de wereld.

Laatst dacht ik: een PowerPoint lijkt een beetje op de dia-avondjes van weleer. Misschien is dat het. De familie De Vries uit Enkhuizen die in 1977 een nieuwe vouwcaravan kocht en ermee naar de Veluwe ging om hem uit te testen. En daar 243 dia’s van – met een blokje kaas en een glaasje sherry erbij. Dát gevoel. Ik word daar nostalgisch van.

Je hoort wel eens mensen zeggen: een echt goede spreker presenteert zonder dia’s. Dan maak je pas écht contact met je publiek. Joh, hou op. What’s next? Telefoonnummers uitwisselen? Een kantoordag is al enerverend genoeg.

Wie is er bovendien nou een begenadigd spreker? Bijna niemand toch? Het mooie van PowerPoint is juist dat ook de mindere goden er een kunnen maken. Je kan je erachter verschuilen. Het is houvast. Een stagiair kan er ook beter in zijn dan een ceo – meestal zelfs. Dat vind ik democratiserend.

Maar het mooiste van PowerPoint? Dat is natuurlijk dat het al 38 jaar bestaat. Het heeft het veel betere Prezi overleefd, het overleefde de stand-up en de scrum. En zal ook al het andere op kantoor overleven. Niets krijgt PowerPoint dood.

Ik zie PowerPoint wat dat betreft in de categorie Teletekst, de koffieautomaat en Vitesse. Instituten waarvan je al meteen een brok in je keel krijgt en denkt: dat mag nooit verloren gaan.

Ze zeiden dat Teams ons zou redden. Ze zeiden dat AI PowerPoint zou vervangen. Maar kijk ons: jaren verder en nog steeds bullets aan het centreren.

PowerPoint is voor de eeuwigheid.

Heb je een vraag van de week, taboe, of ‘kwestie’ voor deze rubriek? Mail dan naar japkeddenktmee@nrc.nl