In het ziekenhuis in Utrecht is van een watercrisis geen sprake, maar wel ‘fijn als bezoekers een flesje meenemen’

8 uren geleden 2

In het Diakonessenhuis in Utrecht was de drinkwatercrisis dit weekend bezworen voor ze kon uitbreken. Achter Marco ten Brink, verantwoordelijk voor de voeding in het ziekenhuis, staan de flessen mineraalwater tot boven de gordel opgestapeld. De bestelling was 1.800 liter water op zaterdag, zegt hij. Daarna volstond 1.200 liter op zondag, maandag en dinsdag. In de gaarkeuken wordt nog een diepe soeppan water gekookt. Er staan al pannen vol water, afgekoeld en met plastic bedekt. Klaar voor gebruik, maar niemand heeft het nodig. Elke afdeling heeft vanochtend water gehaald: een halve liter per medewerker. „Dan hoor je ze wel even morren”, zegt Van den Brink. „Maar ik heb nog niemand zien terugkomen voor meer.”

Sinds zaterdagochtend waarschuwt drinkwaterbedrijf Vitens niet uit de kraan te drinken in Utrecht en omliggende plaatsen, na verontreiniging in een van de reservoirs. De aangetroffen bacterie enterokokken kan ertoe leiden dat mensen met verminderde gezondheid infecties oplopen. Vooral ouderen en zieken lopen risico.

Dinsdag volgt een tweede test: alleen als allebei een schone uitslag geven, gaat het sein op groen

Het ziekenhuis neemt „alle mogelijk voorzorgsmaatregelen”, zegt facilitair manager Renske van Ewijk. De patiënten komen niets tekort, volgens haar. De spoedeisende hulp, de operatiekamers en afdelingen voor dagbehandeling worden actief bevoorraad, evenals enkele poliklinieken. Van Ewijk: „Bij de kaakchirurg wil je weleens een extra beker kunnen aanbieden.”

Alleen bij bezoekers wordt een beroep gedaan op hun zelfvoorzienigheid. „Komt u op bezoek in ons ziekenhuis? Fijn als u zelf een flesje meeneemt”, staat op de site.

Zuiveren

Maandagavond zou de uitslag van een eerste test van Vitens bekend worden, maar die gaat het bedrijf niet communiceren, zegt een woordvoerder. Dinsdag volgt namelijk de tweede test: alleen als allebei een schone uitslag geven, gaat het sein op groen. Op z’n vroegst kan dus dinsdagavond weer uit de kraan worden gedronken. In het ziekenhuis worden de kranen dan nog wel vijf minuten opengezet om ze te zuiveren, zegt Van Ewijk.

Bij het naastgelegen ouderenwoonzorgcentrum mag NRC van een personeelslid niet informeren hoe het met de drinkwatervoorziening gaat. In de hal bij de aanleunwoningen om de hoek zegt een zeventiger in groene sweater met petje op dat hij toch al een noodvoorraad had aangelegd. „Op aanraden van de overheid”, zegt hij. „Met een paar pakken Bar-le-Duc. Dat komt mooi uit.” Hij wil niet met zijn naam in de krant omwille van privacyredenen.

Vanochtend dronk ik toch uit de kraan, in de haast. Kan vast geen kwaad

Bar-le-Duc is producent van de kartonnen pakken met mineraalwater dat, de Franse naam ten spijt, uit Utrechtse bodem wordt gewonnen. „Die ceo kan z’n centen gaan tellen” grapt Sven Feijen (29) tijdens een work-out in de 24-uursfitnesszaal, pal achter het ziekenhuis. Hij heeft zaterdag nog iemand kunnen behoeden voor een slok verontreinigd water, vertelt hij trainingsmaatje Annelijn Speel. „Die stond nog bij de kraan z’n flesje te vullen.”

Joris Thesingh (26) neemt tussen de oefeningen door flinke teugen uit een 2 literfles, waarvan de waterniveaus van tijdstippen en motiverende slogans werden voorzien. Dat water is vooraf gekookt. „Hebben we ook weer eens wat gehad aan onze mosselpan.”

Je denkt er de hele tijd aan, zegt Thesingh. „Niet drinken uit de kraan, niet drinken. Maar vanochtend deed ik het toch, in de haast. Kan vast geen kwaad.” Thesingh is souschef in een restaurant in Leidsche-Rijn. Zelfs het water dat hij voor de soep gebruikt, heeft hij eerst gekookt voor de groenten toe te voegen, zegt hij.

Verdeelsleutels

In hun pauze lopen leerlingen van het Bonifatiuscollege met flesjes mineraalwater, gekocht bij het Jumbo-filiaal waar de schappen maandagmiddag al vrijwel leeg zijn. De manager, die niet met naam in NRC wil vanwege bedrijfsbeleid, vult aan met „wat we nog hebben”. Maar het gaat hard: „Ze trekken het zo’n beetje onder je handen weg.”

In de Plus-supermarkt verderop is het water gerantsoeneerd: iedere klant mag zes keer anderhalve liter of negen keer een halve aanschaffen.

Het Diakonessenhuis heeft niet te kampen met zulke distributieproblemen. „Onze leveranciers hebben voldoende beschikbaar”, zegt Van Ewijk. „Als het landelijk mis is, krijg je met verdeelsleutels te maken, maar dit is zo lokaal dat we onbeperkt toegang hebben tot water.”