Maritiem vlinderkusje

Of ik aan de Russen dacht toen die vier aanstellerige F-35’s afgelopen woensdag om een uur of zes met oorverdovend lawaai over ons huis scheerden?

Nee hoor, eerder aan een of ander ontgroeningsritueel van een dronken studentendispuut. Dat de iets oudere ballen de sjaars aan het schrikken wilden maken. Voor de gewone lezer die niet weet wat sjaars zijn: dat zijn bij het corps de feuten.

Maar hoe die studenten dan aan zo’n vliegmachine komen? Connecties. Een papa bij de luchtmacht of een vader die in zijn achtertuin in Vught of Wassenaar een hangar met een dozijn van die krengen heeft staan. Als hobby. Een soort Fritske van Eerd. Maar dan nog gekker.

Het bleek uiteindelijk om een officieel salut van het Air Combat Command aan Sail te gaan. De Koninklijke Luchtmacht wilde met deze belachelijke publieksgroet de verbinding van defensie met de samenleving zichtbaar maken. Het werd meer hoorbaar dan zichtbaar. Voor we het wisten waren die krengen alweer vertrokken.

Maar ik vraag me oprecht af: wie in ons leger verzint dit soort puberale acties? Dit lijkt me geen opdracht van minister Ruben Brekelmans, die op dit moment wel andere dingen aan zijn verkiezingshoofd heeft. Bijvoorbeeld hoe hij doorlopend moet liegen dat de gehele VVD ondanks blunder op blunder op blunder nog steeds vierkant achter Dilan Yesilgöz staat. Nee, voor dit soort kinderachtig knalgedoe lijkt deze minister me iets te verstandig.

Wie gaf deze opdracht dan wel? Misschien wel een geflipte midlife-generaal die indruk wilde maken op zijn verse mokkeltje dat op dat moment met honderden andere sloepjes vol chardonnay-slurpende pensionado’s op het IJ dobberde. Of een tragische hoge pief die een knallende knipoog aan onze geliefde koning wilde geven. Willy dreef daar namelijk ook rond. Helaas niet in zijn ordinaire speedboot, maar met wat vriendjes in het zeiljacht van zijn moeder. Dat was nieuws omdat een blinde onverlaat tegen hem aan botste. Botsen is een iets te groot woord in dit geval. Het was een maritiem vlinderkusje. Meer niet. Maar het zat ’s avonds wel in alle 49 talkshows die ons land rijk is.

Wie er schuldig was? Volgens mij niemand. Het was zo druk op de dansvloer dat het onmogelijk was om elkaar niet te raken. Het kan ook zijn dat onze koning even niet oplette omdat hij op zijn telefoon keek. Hij wilde natuurlijk weten hoe het met zijn Noorse collegaatjes gaat. Want die hebben na het wangedrag van de bastaard Marius een serieus probleem. Drieëntwintig misdrijven en overtredingen, waaronder drie verkrachtingen en vier gevallen van seksueel misbruik. Daarbij zouden tussen de vijftien en twintig slachtoffers zijn gevallen. Ik begrijp ook dat de viespeuk alle vunzigheid filmde. Net als die Franse psychopaat die het halve dorp van zijn comateuze vrouw liet genieten. Marius ontkent alles en loopt nog vrij rond. Vooral dat laatste is interessant.

Maar terug naar die angstaanjagende woensdagavondknal waardoor wij even het ultieme Kyiv-gevoel met een vleugje Gaza hadden. Wat bedoelen ze bij defensie trouwens met verbinding? Dat is sowieso het meest lege lulkoekwoord van deze tijd. Elke ongediplomeerde idioot gebruikt dit woord tien keer per sessie. Voor de grap heb ik het begrip ‘verbindingscoach’ op Google opgezocht en meteen gevonden. Een mevrouw met geitenwollen prietpraat noemt zich zo. Zij begeleidt mensen die niet weten of ze nog aansluiten bij de koers van de organisatie. Ik zou haar aanraden om met spoed defensie te bellen omdat daar een aantal kneuzen zit dat volkomen de weg kwijt is. Niet alleen binnen deze organisatie, maar binnen de gehele maatschappij.

Als je op dit moment iets niet moet doen is het vier bommenwerpers boven een speelvijver vol verveelde mensen laten knallen. Als ik hun verbindingstherapeut was zou ik ze aan het begin van iedere sessie het beeld laten zien van een applaudisserende Trump die zijn vriend Poetin op een rode loper welkom heet. En ze aanraden die F-35’s te sparen voor het moment dat ze echt nodig zijn. Wanneer dat is? Misschien wel heel binnenkort.

Meer Youp