Driemaal is scheepsrecht, leek Aryna Sabalenka te denken. Drie matchpoints had ze nodig vanavond, in haar derde grandslamfinale van het jaar. Na twee verloren finales kan de nummer één van de wereld zich ook in 2025 eindelijk een grandslamwinnaar noemen. Ze versloeg Amanda Anisimova in de finale van de US Open in New York met 6-3 en 7-6
De tranen kwamen direct. Zodra haar Amerikaanse tegenstander haar laatste bal uit sloeg, viel Sabalenka snikkend op haar knieën. Het waren ongewoon sterke emoties voor de Wit-Russische, die weliswaar weinig problemen heeft met het uiten van frustratie, maar die je niet vaak ziet huilen.
De emoties zullen ongetwijfeld versterkt zijn door de eerdere finales die ze dit jaar speelde, maar die ze in drie sets uit haar handen liet glippen. Deels vanwege het sterke spel van haar tegenstanders, maar deels toch ook vanwege de vele fouten die ze zelf maakte, en de frustratie die daardoor maar bleef groeien.
In haar overwinningsspeech verwees ze er een paar keer lachend naar, zoals toen ze zich tot haar tegenstander wendde. „Ik weet hoeveel pijn het doet om in de finale te verliezen”, zei ze vol medeleven. “Maar geloof me, als je je eerste [grand slam] wint – en ik weet zeker dat dat gaat gebeuren […] – zul je er nog meer van genieten!”
Het was Anisimova’s tweede grandslamfinale op rij, en hoewel deze niet zo dramatisch verliep als de vorige – die ze in minder dan een uur met 6-0 6-0 verloor – was de teleurstelling groot. Snikkend zat ze op haar bankje, een handdoek voor het gezicht. „Ik heb niet hard genoeg gevochten voor mijn droom vandaag”, zei ze later tegen het publiek.
Het was zeker in de eerste set vooral Anisimova die het scoreverloop bepaalde. Ze sloeg veel meer winners dan de Wit-Russische (13 tegenover 3), maar óók veel meer onnodige fouten (15 tegenover 4). Vooral haar forehand was een probleem: te vaak sloeg ze een bal net uit, en naarmate de wedstrijd vorderde en de fouten zich opstapelden, leek ze steeds minder op die slag te vertrouwen.
Lees ook
Van onstuimige klappen tot precisiewapens: zo perfectioneerde toptennisser Aryna Sabalenka haar grillige spel
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/08/21145454/data136256384-670266.jpg)
Meermaals gaf ze met die fouten haar servicegame weg en maakte ze het moeilijk voor zichzelf. Het maakte de wedstrijd vrij wisselvallig. Anisimova wisselde briljante punten vaak af met een reeks onnodige fouten.
De wisselvalligheid was te zien in het scoreverloop van de eerste set: Anisimova creëerde breakkansen in de eerste game van de wedstrijd, om vervolgens juist zelf een break achter te komen. Ze knokte zich direct terug, kwam zelfs een break voor te staan, maar gaf die ook meteen weer uit handen, voor een groot deel door eigen fouten. Dat deed ze vervolgens nog een keer, en Sabalenka gaf die laatste break voorsprong niet meer weg.
De Wit-Russische wist het hoofd koel te houden op de belangrijke momenten. Ze moest een aantal breaks incasseren, maar liet zich daardoor niet volledig van de wijs brengen. Sabalenka is gewend aanvallend te spelen; hard en met vrij veel risico. Maar als het niet loopt, bestaat de kans dat de fouten zich op gaan stapelen. Deze avond ging het echter goed: in de eerste set sloeg Sabalenka slechts vier onnodige fouten.
Enthousiast thuispubliek
De nummer één van de wereld ging in de tweede set beter serveren, en toen ze vrij snel een break voor kwam te staan, leek het erop dat ze die niet meer uit handen zou geven. Dat was buiten haar tegenstander gerekend, die na een paar matige games haar beste spel vond en Sabalenka schijnbaar uit het niets op love terugbrak, met drie prachtige winners in één game. Helaas voor de Amerikaanse, die met veel enthousiasme werd aangemoedigd door haar thuispubliek, kon ze niet lang nagenieten. Haar beste spel verdween net zo plots als het gekomen was, en Sabalenka profiteerde direct, zoals ze de hele wedstrijd al deed. De Wit-Russische benutte 83 procent van de breakkansen die ze kreeg.
De wedstrijd had na zo’n tachtig minuten al voorbij kunnen zijn. Het was 30-30 5-4 in de tweede set. Het veld lag open, Sabalenka had van alles met de bal kunnen doen. Ze ging voor de moeilijke optie: een smash. Maar ze raakte de bal op het verkeerde moment en kon hem niet met genoeg kracht raken. De bal landde in het net. In plaats van Championship Point werd het breakpoint, en Anisimova verspilde haar kans niet.
De Amerikaanse hield vervolgens indrukwekkend stand in haar eigen servicebeurten, maar Sabalenka gaf haar geen mogelijkheden om de set alsnog naar zich toe trekken. Ze wist de gemiste kans achter zich te laten en de wedstrijd niet verder te laten kantelen.
Na een ijzersterke tiebreak waarin ze vooral op eigen service geen kansen meer weggaf, maakte ze de wedstrijd toch nog voor middernacht Nederlandse tijd af. En hoewel je met drie grandslamfinales én een halve finale gerust van een succesvol jaar had kunnen spreken, zal het voor Sabalenka vermoedelijk voelen alsof ze haar tennisseizoen op het laatste moment toch nog heeft gered.
„Het was moeilijk dit jaar”, eindigde ze haar speech richting haar team. „In die [verloren] finales was ik verschrikkelijk tegen jullie. Maar kom op”, voegde ze lachend toe, „ik ben het waard, toch?”