De fles is leeg, maar bij de NS is het glas raadselachtig halfvol

Terwijl Wouter Koolmees, misschien wel de man met de sympathiekste uitstraling van allemaal, voor ‘verkenner’ speelt, een erebaantje dat hij met zichtbaar plezier uitoefent, kondigde ‘zijn NS’ aan dat de prijzen van treinkaartjes volgend jaar gemiddeld met 6,52 procent zullen stijgen. Typische NS-communicatie waar de slimme Koolmees waarschijnlijk zelf de hand in heeft gehad: „Die stijging is ongeveer gelijk aan die van dit jaar, maar het is wel de helft minder dan werd gevreesd.” De ondertoon: „Het is verschrikkelijk, maar het had allemaal veel erger gekund. We hebben er met elkaar toch maar mooi voor gezorgd dat reizen per trein niet helemaal onbetaalbaar is geworden, maar we sluiten tegelijkertijd ook niet uit dat het dat wel gaat worden.”

Het is een lange sliert tegenstrijdige boodschappen. NS zit in de problemen omdat de treinen na corona nooit meer zo overvol zijn geraakt als ze waren, wat destijds overigens als het probleem werd gezien. Het aantal reizigers slinkt, dat moet veranderen en dus verhogen we de prijzen. Huh?

De echte oorzaak van alle problemen gaat in deze gecreëerde mist verloren. NS heeft te maken met overbetaalde werknemers, een legioen mieren voor wie de suikerklont nooit groot genoeg is, die het eigen belang laten prevaleren boven het bedrijfsbelang en het algemeen belang. Omdat NS een monopoliepositie heeft schromen ze niet om keihard te staken voor weer een loonsverhoging, voor komend jaar hebben ze er alweer 3,5 procent bij gesaboteerd. Meer dan 43 procent van de omzet gaat op aan salarissen en het einde is nog niet in zicht. Ondertussen heeft NS geluk dat ze met Koolmees iemand hebben die het bedrijf op de rails houdt. 

NS heeft te maken met overbetaalde werknemers, een legioen mieren voor wie de suikerklont nooit groot genoeg is

Conducteurs en machinisten gefeliciteerd: dat worden straks nog legere treinen en ze krijgen er nog meer salaris voor ook. Het bedrijf waar ze voor werken is ondertussen bijna kapot.

„Maar zover is het gelukkig nog niet”, communiceren ze bij NS namens Koolmees. „Zo lang u meer kunt blijven betalen rijden we nog. Hoera, de fles is leeg, maar het glas is om raadselachtige redenen nog steeds halfvol. Proost!”

Wouter Koolmees is de ideale verkenner voor dit land in nood. Er is na de verkiezingen een onwerkbare situatie ontstaan, maar hij zal glimmend zeggen dat het vormen van een regering mogelijk is. Vooral een combinatie die niemand wil, maar dat zien we dan wel.