2 dagen geleden
5
Een simpele injectie met stamcellen kort na een hartinfarct kan het risico op hartfalen met meer dan de helft verminderen. Dat ontdekten onderzoekers uit Iran.
Na een hartinfarct blijft het hart vaak beschadigd achter. Een groot deel van de patiënten krijgt daardoor te maken met hartfalen. Dat is een ernstige aandoening waarbij het hart niet meer zo goed bloed kan rondpompen. Onderzoekers uit Iran hebben nu onderzocht of stamceltherapie dit kan helpen voorkomen.
Hoe werd de studie uitgevoerd?
Tijdens het onderzoek werden 420 patiënten behandeld die voor het eerst een ernstig hartinfarct hadden doorgemaakt. Alle deelnemers waren tussen de 18 en 65 jaar oud en hadden als gevolg van het hartinfarct problemen ontwikkeld. Hun hart pompte gemiddeld nog maar voor minder dan 40 procent van de normale capaciteit.
De patiënten werden willekeurig verdeeld in twee groepen. De eerste groep kreeg de standaardbehandeling na een hartinfarct, namelijk bloedverdunners en medicijnen om het hart te beschermen. De tweede, kleinere groep kreeg bovenop deze standaardzorg ook een stamcelbehandeling. Er werden ongeveer 10 miljoen stamcellen rechtstreeks in de kransslagader gespoten die naar het beschadigde hartweefsel loopt. Dit gebeurde drie tot zeven dagen na het hartinfarct.
De onderzoekers gebruikten een speciaal type stamcellen, zogenaamde mesenchymale stamcellen. Deze werden niet van de patiënten zelf afgenomen, ze kwamen uit weefsel uit navelstrengen van pasgeboren baby’s. Dit type stamcel kan goed groeien in het laboratorium en wordt niet afgestoten door het immuunsysteem van de ontvanger.
Minder hartfalen en ziekenhuisopnames
De patiënten werden gemiddeld bijna drie jaar gevolgd. Aan het einde van de studie bleek dat de stamceltherapie effectief was om hartfalen te voorkomen. In de groep die stamcellen kreeg, kreeg ongeveer 6 procent van de patiënten hartfalen. In de controlegroep was dat 16 procent. Patiënten die stamcellen hadden gekregen moesten ook veel minder vaak opgenomen worden in het ziekenhuis vanwege hartfalen: slechts 2,5 procent tegen bijna 11 procent in de controlegroep.
Naast deze positieve effecten zagen de onderzoekers ook dat de hartfunctie bij de stamcelgroep veel beter herstelde. Na zes maanden pompte het hart ongeveer zes procent beter in vergelijking met de controlegroep. Het is dus geen wondermiddel, maar is er wel een substantieel verschil.
Het effect op overlijden was niet noemenswaardig. In beide groepen overleed ongeveer hetzelfde aantal patiënten gedurende de studieperiode. De onderzoekers verklaren dit doordat sterfte na een hartinfarct door vele factoren wordt beïnvloed, niet alleen door hartfalen. Ook kan het zijn dat een grotere studie of langere follow-up nodig is om een effect op overlijden aan te tonen.
Waarom deze studie belangrijk is
Dit onderzoek onderscheidt zich van eerdere studies op verschillende punten. Ten eerste is het een relatief grote studie met een lange follow-up-periode. Veel eerdere onderzoeken waren kleiner en keken vooral naar indirecte maatstaven zoals hartfunctie en niet naar echte klinische uitkomsten zoals hartfalen.
Daarnaast gebruikten wetenschappers in de meeste eerdere studies beenmergcellen in plaats van de mesenchymale stamcellen uit navelstrengweefsel die in deze studie zijn gebruikt.
Beperkingen van het onderzoek
Het onderzoek is niet perfect. Omdat de wetenschappers geen toestemming kregen voor een nepbehandeling in de controlegroep, wisten patiënten op voorhand of ze wel of geen stamcellen gingen krijgen. Dit kan misschien de resultaten hebben beïnvloed. De artsen die de patiënten opvolgden wisten wel niet welke behandeling iemand had gekregen. Ook deden weinig vrouwen mee aan het onderzoek. Dat maakt de resultaten voor vrouwen minder betrouwbaar.
Toekomstige studies moeten uitwijzen welk type stamcel het beste werkt, wat de optimale dosis is en hoe de cellen het beste kunnen worden toegediend. Ook moet worden onderzocht of bepaalde patiëntengroepen meer baat hebben bij de behandeling dan anderen.
English (US) ·