Vandaag dreigt de Franse regering te vallen om de begroting. Dit zijn de (niet zo fraaie) cijfers

Politieke hoogspanning in Parijs vandaag: de regering, aangevoerd door premier François Bayrou, dreigt te vallen. Vanaf 13.00 uur vanmiddag komt het parlement, de Assemblée nationale, bijeen voor een vertrouwensstemming. Naar verwachting redt Bayrou het niet: de onenigheid in het parlement over bezuinigingen is groot.

Déja vu? Klopt. Eind vorig jaar viel in Parijs de regering-Barnier, ook vanwege voorgenomen bezuinigingen. De Franse politiek slaagt er maar niet in de overheidsfinanciën op orde te brengen. Even wat cijfers:

• De Franse staatsschuld bedroeg vorig jaar zo’n 113 procent van het bbp, terwijl die in Duitsland 64 procent van het bbp bedroeg en die in Nederland 43 procent. Dit beeld is relatief nieuw: tot medio jaren 2000 lag de Franse schuld nog op het niveau van de Duitse. Naar verwachting van onder meer het Internationaal Monetair Fonds blijft de Franse staatsschuld de komende jaren aanzwellen.
  
• Het Franse begrotingstekort blijft hoog: het kwam uit op 5,8 procent in 2024, fors boven het EU-maximum van 3 procent en fors boven de tekorten in de meeste andere lidstaten. 
  
• Bayrou heeft een begroting voorgesteld met daarin 44 miljard euro aan bezuinigingen. Hij wil twee vrije dagen schrappen, pensioenen bevriezen en snijden in de zorg. Maar de radicaal-rechtse en linkse oppositie, die samen een meerderheid vormen in het Franse parlement, willen daar niet aan. Zij ruiken een kans op vervroegde verkiezingen. Vakbonden en actiegroepen in het land maken zich op voor een klassieke Franse politieke confrontatie op straat: stakingen en demonstraties.
  
• De marktrente die Frankrijk betaalt op zijn staatsschuld (3,45 procent op staatsobligaties met een looptijd van tien jaar) ligt inmiddels dichtbij het tarief dat Italië betaalt (3,5 procent). Dat land heeft weliswaar een nog veel hogere staatsschuld (135 procent van het bbp, vorig jaar), maar kent sinds enkele jaren wel politieke stabiliteit, met de kloek opererende premier Giorgia Meloni. En, minstens zo belangrijk, volgens ramingen van het IMF neemt de Italiaanse schuld de komende jaren niet meer toe.

Zoals onze Frankrijkcorrespondent Floor Bouma eerder schreef: wie de Franse politieke onrust wil begrijpen moet terug naar juni 2024. Toen werd het radicaal-rechtse Rassemblement National (RN) de grootste partij bij de Europese parlementsverkiezingen. Macron nam toen tot ieders verrassing een gok: hij ontbond het parlement en schreef nieuwe verkiezingen uit.

Die gok pakte voor Macron politiek rampzalig uit. Bij de verkiezingen werd het in alle haast opgetuigde linkse verbond NFP nipt de grootste, RN tweede en het kamp-Macron derde. Als de centrumrechtse regering-Bayrou valt, kan Macron proberen een regering te vormen met een nieuwe premier (bijvoorbeeld van links), of hij kan nieuwe verkiezingen uitschrijven. Het is maar zeer de vraag of de Franse politieke instabiliteit snel ten einde komt. Onderwijl groeit de schuldenberg in Parijs maar door.

Liveblog Economieblog

Nederlanders zijn best tevreden met de eigen financiën